Annes oom woont ver weg in het Zwarte Woud en hij heeft een paard nodig. Anne denkt dat ze hem dat paard het beste zelf kan brengen. Op Wilma’s rug begint ze aan haar tocht over onbekend terrein. De rivier wijst de weg!
Recensie
Op de achterkant van het boek wordt bovenstaande tekst nog aangevuld met de zin: Zo begint Annes reis, een verhaal over de wijde wereld en alles wat daar wacht om ontdekt te worden… Maar dat schept toch iets andere verwachtingen dan wat je krijgt in dit boek… De reis beslaat namelijk slechts een paar dagen en gaat van Annes huis aan zee, langs een rivier naar het Zwarte Woud. waar haar oom woont. Onderweg maakt Anne wel een en ander mee, maar om nou te zeggen dat ze een reis door de wijde wereld maakt…
Anderzijds past deze reis en de ‘belangrijkheid’ hiervan wel heel goed bij de belevingswereld van een achtjarige. Ik kan mij herinneren dat ik op die leeftijd een tocht van een paar dagen ook beschouwde als een reis door de wijde wereld. En dat Anne onderweg slaapt in een schuur op een bedje van stro, past volledig bij dit romantische beeld. Het is een verhaal dat zich duidelijk niet in de huidige tijd afspeelt. De dromerige illustraties dragen hier nog eens extra aan bij, want ook al zijn ze van een jonge illustrator – Enzo Pérès-Labourdette – ze doen denken aan oude Russische sprookjes. Wat ik als kind echter vooral aantrekkelijk zou hebben gevonden in dit verhaal, is het feit dat Anne helemaal alleen op pad gaat. Die zelfstandigheid, daar droomde ik als kind ook van!
Het verhaal bestaat uit slechts 66 bladzijden, waarvan er vele ook nog eens bedrukt zijn met paginagrote illustraties. Het verhaal heeft dus niet zoveel om het lijf. Anne gaat op pad, ontmoet onderweg een paar interessante personen, slaapt in de vrije natuur en wordt feestelijk onthaald in het dorp van haar oom. Het eerste hoofdstuk zou zelfs nog weggelaten kunnen worden, want dit heeft vrij weinig met het eigenlijke verhaal te maken. Het zal kinderen eerder laten afhaken, dan dat ze nieuwsgierig worden om verder te lezen.
Sowieso is het eerder een voorleesverhaal, dan een boek om zelfstandig te lezen. Hoewel de uitgever aangeeft dat het een boek is voor acht jaar en ouder, denk ik dat jongere kinderen juist meer van dit ‘avontuur’ zullen genieten.
Lestips
Als voorleesboek is dit boek prima geschikt voor de middenbouw (groep 3, 4 of 5). Boekpromotie zou ik me kunnen voorstellen in groep 5 en misschien nog groep 6 (vanaf die leeftijd kunnen kinderen dit boek immers technisch zelfstandig lezen). In die groepen zullen de kinderen misschien wel aangesproken worden door de mooie kaft (met gouden glinsteringen) en kleurige illustraties, in combinatie met het zelfstandig op reis gaan. Ik vraag me echter wel een beetje af of een verhaal als dit nog wel past bij de huidige generatie bovenbouwers.
Mocht je het willen uittesten, lees dan dit korte fragment voor, laat de illustraties en de kaft zien en vraag wie het boek zou willen lezen.
‘OP REIS – Langs de rivier (…) is het zomer.’ (blz. 22 t/m 24)
Uitgeverij Leopold, 2017
Onderwerpen: 2017, Paarden, Reizen, Zelfstandigheid
Geïllustreerd door Enzo Pérès-Labourdette
Ik ben het met je eens dat jongere kinderen meer van dit verhaal zullen genieten. Ook door het zelf te lezen.
Er zijn beslist al zeven en achtjarigen die dit boek zelfstandig kunnen lezen. De taal is eenvoudig en direct, de zinnen kort. De sfeer is boeiend, dat nodigt uit tot verder lezen. Het heeft iets sprookjesachtig zonder dat er rare wezens of magie bij nodig zijn.
Ik vind het een fijn boek om kinderen mee te verleiden tot lezen.