De toch niet zo eenzame tocht van Torre

De toch niet zo eenzame tocht van TorreAls Torre tijdelijk hoog in de bergen bij zijn oom moet gaan wonen, vindt hij dat ontzettend gemeen van zijn ouders. Wat moet hij bij die rare man, die hij eigenlijk helemaal niet kent?! Maar al snel went hij aan het rustige leven in de wonderlijke berghut van oom Fons. Als hij ook nog een pasgeboren geitje onder zijn hoede krijgt, voelt hij zich zelfs weer een beetje gelukkig. Geitje Natneus en Torre zijn onafscheidelijk.

Maar dan gaat het helemaal mis… Voor de ogen van oom Fons worden Torre en Natneus na een flinke onweersbui meegesleurd door een woest kolkende rivier… en daarmee begint een bizarre tocht in een wereld vol wilde dieren, sympathieke aardmannen en een levensgevaarlijke berglor. Kan Torre ooit nog terug naar oom Fons?

NB Dit is een bespreking van de oude versie van Torre (2020, uitgeverij Pavlov). In 2024 is er een nieuwe versie verschenen bij uitgeverij Gottmer. Hier lees je er meer over.

Recensie

De toch niet zo eenzame tocht van Torre

©2020 Pavlov, illustratie van Bern Veenhof uit De toch niet zo eenzame tocht van Torre

Dit avontuur van Torre begint een beetje als het sprookje van Hans en Grietje: Torre wordt weggestuurd van huis, omdat zijn ouders niet meer voor hem kunnen zorgen. Maar al snel blijkt het boek zich toch echt in de normale wereld af te spelen: Torres moeder lijdt aan een postnatale depressie en heeft rust nodig. Oom Fons, die in een afgelegen berghut zonder stroom woont, komt hem halen. En ook al klinkt dat allemaal erg dramatisch, met zo’n bijzondere oom kun je het slechter treffen…

DEEL II – TUHGREB – Waarin Torre ontdekt hoe lastig het is om boos te blijven als de verrassingen je om de oren vliegen.

Het boek heeft een boeiende opbouw: elk deel begint met een zin die meteen de nieuwsgierigheid prikkelt. Er zijn maar liefst 12 delen en binnen die delen zijn er steeds weer 3 korte hoofdstukken van 2 tot 4 bladzijden. Dat is niet alleen heel overzichtelijk, maar ook ideaal om voor te lezen! Ook grappig: elk hoofdstuk begint met een letter gevormd door een takje en in de kantlijn staat vaak een citaat van enkele woorden uit de tekst. Opvallend genoeg zijn dat niet per se de belangrijkste zinnen (‘losse peuters door het bos’), maar stuk voor stuk wekken deze zinnen wel verwondering op!

De toch niet zo eenzame tocht van Torre

In de vormgeving van het boek is nog veel meer te ontdekken, met donkergroene pagina’s waar schimmige figuren in boomschors te zien zijn (minstens zo leuk als wolken kijken!!). Ook de illustraties van Bern Veenhof trekken de aandacht. Ze zitten ontzettend kunstig in elkaar. Het zijn gefotografeerde kijkdozen en ze bestaan uit een combinatie van tekeningen, foto’s en knipwerk. Realistisch… en dan toch niet. Precies zoals het verhaal eigenlijk! Ook Annekarijn Overduin weet de geheimzinnige betovering van de natuur goed over te brengen. Haar beschrijvingen van de bergwereld zijn heel beeldend en nemen je echt even mee naar een andere wereld.

Vanaf het kraaiennest leek het kronkelende paadje waarover ze gekomen waren wel een slang die de berg afkroop. Of op, het was maar hoe je het bekeek. Zo ver hij kon kijken zag Torre bergpieken. Het waren net versteende monsters. In de verte gleed de schaduw van een eenzame wolk over een besneeuwde bergtop. Twee roofvogels zweefden geluidloos boven het dichte woud. Oom Fons kwam zwijgend naast hem staan en kneep hem even in zijn hand. (blz. 33)

De toch niet zo eenzame tocht van Torre

©2020 Pavlov, illustratie van Bern Veenhof uit De toch niet zo eenzame tocht van Torre

De sfeer van het boek slaat wel behoorlijk om nadat Torre met zijn geitje Natneus is meegesleurd door een woeste rivier. Ineens staat er namelijk een gek pratend ventje voor zijn neus.

‘Knarf,’ zei de aardman.
‘Knarf?’ vroeg Torre. ‘Wat betekent dat?’
‘Zit jij mijn nou ’n beetje te dollen? Da’s mijn naam natuurlijk. En hoe heet jij dan wel?’
‘Torre.’
‘Ha,’ zei Knarf, ‘Torre? Da’s pas raar!’
(blz. 70)

Wat volgt is een knotsgek avontuur, vol gekke woorden (Flatseplats! Gillende boomklappers!) en grappige dialogen, waarin Torre de aardmannen met hulp van Natneus en een stel bevleugelden moet gaan verlossen van een gevaarlijke berglor. Torre wordt lorrelokker! Voor de hoogste groepen van de bovenbouw is het verhaal af en toe misschien wat kinderlijk, maar tegelijkertijd zit er zoveel humor in dat er ook voor oudere kinderen genoeg te lachen valt. Ook als voorlezer kun je je enorm uitleven met dit boek. Bovendien zitten er leuke survivaltips in het verhaal en zijn er mooie wijsheden voor kinderen in het verhaal verwerkt.

‘Een aardman kijk NOOIT naar wat ie “misschien” niet kunt, een aardman kijk juist naar wat ie wél kunt.’ (blz. 72)

Het verhaal heeft nog een verrassende en boeiende wending voor de lezer in petto. Tot de laatste bladzijde wordt de verbeelding geprikkeld! Want hoe zien die aardmannen, berglor en bevleugelden er nu eigenlijk uit?! Dat mag je zelf bedenken…

Lestips

Vooral voor de middenbouw is dit een érg leuk voorleesboek, maar er is een fantastische lesbrief bij het boek beschikbaar die je ook nog heel goed in de bovenbouw kunt gebruiken. Daar staan namelijk echt superleuke opdrachten in, waardoor het boek nog meer tot leven komt.

Er zijn verschillende soorten opdrachten:

Praat opdracht
Voorlees opdracht
Schrijf opdracht
Zoek opdracht
Creatieve opdracht
Spel opdracht
…. en zelfs een Kook opdracht!

Boekpromotie

De eerste opdracht uit de lesbrief (introductie) kun je gelijk gebruiken voor boekpromotie. Aansluitend kun je de woorden in de kantlijn uit deel 1 voorlezen. Waarover zou dat gaan?? Maak je leerlingen maar nieuwsgierig! Vervolgens laat je de donkergroene bladzijde van deel 2 zien en lees je de zin daarop voor. Dan kun je nog een fragment uit hoofdstuk 4 voorlezen.

‘Daar,’ zei zijn oom (…) eerst die spullen af.’ (blz. 25 t/m 28)

Ook met dit fragment kun je je leerlingen weer flink nieuwsgierig maken: Wat zal er gaan gebeuren? Waarom moest Torre die bel luiden, denk je? En hoe zit het met die naam TUHGREB? Torre vindt het maar een rare naam, maar oom Fons zegt: ‘niet zo raar als jij denkt’… Schrijf de naam eens op het digibord. Snappen de kinderen de uitspraak van oom Fons?

Vertel dat het verhaal daarna nog heel anders gaat worden. Torre beleeft een nogal spannend buitenavontuur, want na een flinke onweersbui wordt hij meegesleurd door het woeste water… En wat er dan toch allemaal gebeurt!! Dat moeten de kinderen dan zelf maar gaan lezen 🙂

Creatieve opdracht

Torres tochtOp de website van Annekarijn Overduin zie je veel voorbeelden van creatieve opdrachten die verschillende schoolklassen hebben uitgevoerd. Zo kun je aardmannen gaan kleien of een sfeervolle kijkplaat maken. Daarvoor vind je achter in het boek zelfs een ‘uitknipblaadje’ van Torre en Natneus. Ter inspiratie kun je in de lesbrief kun je zien hoe Bern Veenhof haar illustraties heeft gemaakt (zoals ik al zei: heel kunstig!) en op de pagina Kijkplaten vind je een handige instructie.

En dat niet alleen: er is zelfs een wedstrijd georganiseerd waarmee je een camera kunt winnen! (uiterlijke inzenddatum 1 november 2022). Laat je inspireren door de prachtige inzendingen die al op de website staan en ga met je klas aan de slag!

Nóg leuker wordt het als je daarvoor Annekarijn Overduin uitnodigt: zij verzorgt dan een complete workshop en neemt daarvoor materialen mee – meer informatie vind je op haar website.


Uitgeverij Pavlov, 2020

De toch niet zo eenzame tocht van Torre


Genre: Avontuur, Sprookjes / fantasie
Onderwerpen: 2020, Angst, Bergen, Creatief, Doorzettingsvermogen, Eenzaamheid, Fantasie, Fantasiewezens, Gevoelens, Heimwee, Illustraties, Kinderboekenweek 2022, Landschap, Levenslessen, Natuur, Samenwerken, Speuren, Tip van Emma, Tip van Liam, Verbeelding, Verdriet, Vertrouwen, Voorleestopper, Vriendschap, Zoektocht
Geïllustreerd door Bern Veenhof

Leave a Reply