De tovenaar in mijn schuur

door Simon Farnaby

De magische mislukkingen van Merdijn de Wilde

’s Werelds grootste middeleeuwse magiër Merdijn de Wilde wordt wegens slecht gedrag verbannen naar de 21^e eeuw.

Wanneer de 12-jarige Roos en Merdijn elkaar ontmoeten, ontstaat er een bijzondere vriendschap. Roos leert de tovenaar over de wonderen van de moderne wereld. Zo ontdekt Merdijn dat een toilet geen wastafel is en dat je je gezicht er NIET in moet wassen. In ruil hiervoor vraagt Roos een spreuk voor het winnen van de talentenjacht op haar school.

Alles komt goed!
Toch?

Vertaald door Mijke van Leersum.

Recensie

©2021 Billy Bones, illustratie van Claire Powell uit De tovenaar in mijn schuur 1

Hier is een echte verhalenverteller aan het woord! Scenarioschrijver Simon Farnaby weet wel hoe hij je een verhaal in moet trekken en doet dat vanaf de eerste bladzijde op geweldige wijze. Hij neemt je mee naar de DONKERE MIDDELEEUWEN, waar je getuige bent van een rechtszaak (‘net zo spannend als een actiefilm. En bovendien in 3D.’), waarin de held – of beter gezegd, de antiheld – van het verhaal wordt verbannen naar de Rivier des Spijts… alleen gaat dat een beetje mis, waardoor hij naar de toekomst wordt gestuurd. Dat levert natuurlijk talloze hilarische situaties op, want magiër Merdijn (géén tovenaar!) snapt helemaal niets van de moderne wereld.

In de donkere middeleeuwen hadden ze nog geen doorzichtig glas, dus Merdijn dacht dat hij tegen een muur van harde lucht was aangelopen.
‘Wat bennet dit voor tovenarij?’ vroeg hij zich hardop af. (blz. 38/39)

De manier waarop Merdijn praat – gij bennet waarschijnlijk een beetje in de war door hoe ze praten. Nou, dit was vroeger heel normaal. Dus ge zorget maar dat ge eraan wennet. – is eveneens ontzettend grappig en wordt heel knap consequent doorgevoerd in het hele boek. Dat geldt ook voor de rijmende hoofdstuktitels en het gedichtje waarmee elk hoofdstuk afsluit – alsof een minstreel uit de middeleeuwen een verhaal vertelt. Wat heeft vertaalster Mijke van Leersum dit goed gedaan. Ook allerlei spitsvondige woordgrapjes zijn uitstekend vertaald, wat het leesplezier enorm vergroot. Verder staat het hele boek vol met leuke voetnoten, met o.a. uitleg over de herkomst van woorden. Je leert van dit boek ook nog eens heel veel!

hangebroek* Letterlijk iemand die de broek om het lijf heeft hangen en er slordig bij loopt. Het is misschien niet zo creatief, maar wel doeltreffend, vind je niet? Stel je voor dat alle scheldwoorden zo direct zouden zijn. Dan noemen we elkaar voortaan gewoon hangebroek, losseveter, schevebril, etc. (blz. 36)

©2021 Billy Bones, illustratie van Claire Powell uit De tovenaar in mijn schuur 1

Snel nadat Merdijn in onze tijd is beland, komt hij Roos tegen. Roos heeft het niet gemakkelijk, met een depressieve moeder en een stel gemene meiden in haar klas. In ruil voor haar hulp vraagt ze Merdijn dan ook een zangspreuk voor haar te maken, zodat ze de talentenjacht op school kan winnen (en daarmee haar pestkoppen kan aftroeven). Daarvoor heeft Merdijn echter zijn toverstaf nodig en als ze die proberen terug te halen, begint er een geweldig en magisch avontuur. Mooi is hoe daarbij onverwachte vriendschappen ontstaan en familiebanden worden aangehaald. Ook vraagt de schrijver nog aandacht voor onze vergeten kennis over de natuur en de keerzijde van succes en beroemd zijn. Oh, en laten we de pratende cavia Bubbels ook niet vergeten te noemen. Supergrappig.

Wat een heerlijk leesboek. Het is een dikke pil (382 blz.), maar door de vele tekeningen, kleine krabbeltjes, aansprekende teksten van de verteller en de vele humoristische, creatieve vondsten verveelt het verhaal geen moment. En hoewel het boek zeer bevredigend wordt afgesloten, kun je – gezien de 1 op de rug van het boek – uitzien naar een vervolg! Dat wordt vast weer een wonderlijk en vooral hilarisch avontuur!

Lestips

Hoewel het boek een geweldige opbouw heeft en je direct het verhaal in wordt getrokken vanaf de eerste bladzijde, is het eerste hoofdstuk geen handig boekpromotiefragment: dat gaat namelijk over hoe Merdijn in het heden terecht is gekomen en duurt te lang om in zijn geheel voor te lezen (tenzij je het hele boek besluit voor te lezen natuurlijk, wat ik zeker kan aanraden!).

Een leuk fragment om het boek te promoten vind je dan ook in hoofdstuk 3: als Merdijn in onze tijd verschijnt…

Het bewaken van (…) hij zich hardop af. (blz. 35 t/m 39)

Mocht je toch nog tijd over hebben… lees dan gewoon het hele hoofdstuk uit – hilariteit gegarandeerd!

Middeleeuwen

Hoewel dit boek vol staat met fantastische, magische verzinsels en zich juist afspeelt in de huidige tijd, leer je er toch best nog wat van over de middeleeuwen! Het doet je in ieder geval heel goed beseffen hoe anders het leven moet zijn geweest zonder al onze technische snufjes. Ook geloofden de mensen in die tijd veel meer in (zwarte) magie en stonden ze dichter bij de natuur.

Om dit te illustreren is het volgende fragment hilarisch om voor te lezen:

Ze moesten langs (…) Het is een telefoon. (blz. 71 t/m 74)

Natuur

Achterin het boek vind je ook nog een grassengids, met daarin vijf verschillende soorten grassen. Dat is nog maar een schijntje van wat er bestaat… zo illustreert dit grappige voorleesfragment:

‘Wat verzamelen we precies?’ (…) telefoon heen gedromd. (blz. 179/180)

Billy Bones, 2021