Neem mijn hand

door Kate DiCamillo

Raymie heeft een plan: als ze ‘Mini Miss Midden-Florida Autobanden’ wordt, komt ze vast in de krant. En als haar vader dat ziet, komt hij (misschien) terug. Maar Raymie moet dan wel leren twirlen. Tijdens twirlles ontmoet ze twee andere deelnemers: de overgevoelige Louise, die uit een showbizzfamilie komt, en de nukkige Billie, die vastbesloten is de boel te saboteren. De meisjes konden nauwelijks méér verschillen! Maar toch, als de wedstrijd dichterbij komt, ontstaat er een onwaarschijnlijke vriendschap.

Vertaald door Harry Pallemans.

Recensie

Een miss-verkiezing en twirlen. Yep. Dat is wel een heel Amerikaans boek. Toch gaat het verhaal minder over een miss-verkiezing dan je in eerste instantie zou denken. Het verhaal start namelijk in de voorbereiding ernaartoe: om überhaupt mee te kunnen doen aan de wedstrijd, denkt Raymie dat ze moet kunnen twirlen en daarom gaat ze op les. Door de eigenaardigheden van de verschillende personages komen de daadwerkelijke lessen er echter niet van. Maar Raymie, Louise en Billie groeien wel naar elkaar toe.

Er ontvouwt zich een bijzondere vriendschap tussen de meisjes. Hoewel de meisjes verschillen als dag en nacht, hebben ze ook één ding overeenkomstig: een moeilijke thuissituatie en de wens om deze te veranderen. Raymie en Billie missen allebei hun vader; Louise heeft helemaal geen ouders meer. Zij voelt de constante dreiging om uit huis te worden geplaatst, want haar oma heeft geen geld om voor haar te zorgen. Door de gezamenlijke problemen vinden de meisjes steun bij elkaar en helpen ze elkaar om hun doelen te bereiken.

Het verhaal is met subtiele humor geschreven en leest lekker vlot weg. Door de vormgeving – dik boek met veel korte hoofdstukken en nog kortere regels – lijkt het verhaal veel langer dan het in feite is. In eerste instantie kabbelt het verhaal wel erg rustig voort en het kost even tijd om je in te leven in de eigenaardige personages. Maar net als de hoofdpersonen, krijg je als lezer ook een soort band met de meisjes. En als aan het einde dan ook nog flink wat spanning wordt toegevoegd aan het verhaal, zul je het boek maar moeilijk weg kunnen leggen. Een bijzonder verhaal over een onverwachte vriendschap.

Lestips

Dit boek is een van de kerntitels van de Kinderboekenweek 2018 met het thema ‘Vriendschap’. Dit verhaal laat zien dat je niet precies hetzelfde hoeft te zijn om vriendschap te sluiten. Je kunt elkaar ook vinden in een gevoel of een overeenkomstige situatie waar je je in bevindt.

Of het boek mooi gevonden zal worden door de kinderen in je klas, valt nog een beetje te betwijfelen. Het is een boek voor kinderen die gevoel hebben voor taal en emoties. Er is in eerste instantie weinig spanning of actie. Ook ligt de setting (letterlijk) vrij ver buiten de belevingswereld van Nederlandse kinderen. Maar kinderen die zich onzeker voelen, die een ouder missen of die zich eenzaam voelen, zullen waarschijnlijk wel geraakt worden door het verhaal.

Om het boek te promoten, kun je het volgende fragment voorlezen. Raymie moet voor de miss-verkiezing ‘goede daden’ doen om te kunnen winnen. Daarom gaat ze naar een verzorgingstehuis om voor te lezen.

Verzorgingshuis het Gouden (…) Florence Nightingale weten.’ (blz. 59 t/m 66)

Uitgeverij Lannoo, 2016