Het dagboek van Nurdius Maximus in Pompeï

door Tim Collins

De ouders van Nurdius Maximus slepen hem mee naar Pompeï, waar zijn vader meer belasting moet innen. Nurdius vindt het er vreselijk! De mensen zijn dom en de stad stinkt naar rotte vis. Dan ontdekt hij een geheim, een vreselijk geheim: de stad wordt bedreigd door een GROOT gevaar! Je kunt wel raden wat dat moet zijn…

Recensie

Dit is het derde boek van Nurdius Maximus en is in dezelfde stijl geschreven als de voorgaande boeken: in handschrift geschreven teksten met veel tekeningetjes en grapjes. Deze ‘dagboekstijl’ maakt het verhaal heel luchtig en grappig en geeft totaal niet het idee dat je een historisch verhaal aan het lezen bent. Het verhaal zit echter vol wetenswaardigheden over de Romeinse tijd en al lezend leer je er dus spelenderwijs vanalles over!

Het verhaal speelt zich – volgens het nawoord – af in het jaar 40 voor Chr. en de uitbarsting van de Vesuvius die hierin wordt beschreven, is niet dezelfde als de bekende uitbarsting waarbij de hele stad onder as is bedolven. Over deze uitbarsting wordt in het nawoord echter nog wel een en ander verteld.

Lestip

Nurdius Maximus vertelt in dit verhaal over de domheid (of eigenlijk: naïviteit) van de mensen in Pompeï en daarmee wordt in feite verklaard hoe het komt dat de mensen zich hebben laten overvallen door de vulkaansuitbarsting in 79 na Chr. Feit zal zijn dat de mensen in Rome geciviliseerder zullen zijn geweest dan in Pompeï – een interessante gedachte! Zou dit de mensen uit Rome niet zijn overkomen? In een les over de klassieke oudheid kan dit een interessant gesprek opleveren: hoe kan het dat de mensen van Pompeï zo zijn overvallen door de vulkaanuitbarsting?

Een leuk fragment over de school van Nurdius Maximus (waaruit blijkt dat de standaard ietsje lager ligt dan in Rome):

Pa schijnt te (…) LANGE zomer worden. (blz. 24 t/m 27)

Uitgeverij Ploegsma, 2014