Schuilplaats

door Marike Goslinga

Zes weken zomervakantie. Levi gaat met zijn vader, broer en zus naar Vlieland. Het eiland waar alles al jaren hetzelfde is. Maar dit jaar toch zo anders. Een zomer zonder mama. Een heel leven zonder mama. Kan dat? Levi besluit al op de boot dat hij ervoor gaat zorgen dat hij de vakantie gaat redden. Gelukkig ontmoet hij Jimmi – zijn nieuwe beste vriend – en wordt hij voor het eerst verliefd. Maar ervoor zorgen dat alles weer ‘normaal’ wordt, dat is nog lastig…

Recensie

Kippenvel en een brok in je keel. Dat is niet de gebruikelijke reactie op een verhaal over de zomervakantie. Maar dit is een heel bijzonder, emotioneel en bitterzoet verhaal. Levi’s moeder is verongelukt en het gezin gaat voor het eerst zonder haar op vakantie. Alleen dat gegeven is al voldoende om tranen in je ogen te krijgen, maar toch is dit niet alleen maar een zielig verhaal. Integendeel zelfs: Levi doet juist enorm zijn best om er weer het beste van te maken. Hij probeert leuke dingen te doen, precies zoals ze elk jaar deden. Hij denkt veel aan zijn moeder, maar wordt daar niet continu verdrietig van. Dat het vasthouden aan de gewoontes van zijn moeder voor zijn zus juist heel pijnlijk is, begrijpt hij niet zo goed. Het verhaal maakt heel duidelijk hoe verschillend iedereen met zijn verdriet omgaat.

Levi vindt een nieuwe vriend op de camping, waarmee hij een ontzettend leuke tijd beleeft; hij herontdekt zijn talent voor tekenen; geniet van wandelingen en fietstochten op Vlieland; ontmoet een heel mooi meisje op een braderie en viert – kortom – een heerlijke zomervakantie. De nuchtere schrijfstijl zorgt ervoor dat dit verhaal gewoon lekker leest en nergens (te) zwaar wordt.

‘En nu wil ik jullie tenthuis zien,’ zei Jimmi toen we richting het speeltuintje liepen. ‘Kunnen we niet gewoon even naar het strand gaan of zoiets?’ vroeg ik. ‘Hoezo? Is je familie soms nog de hele tijd aan het huilen?’ vroeg hij. Ik keek hem aan. ‘Natuurlijk niet,’ zei ik. (blz. 35)

Levi lijkt het er moeilijker mee te hebben dat mensen zo ongemakkelijk doen als zijn dode moeder ter sprake komt, dan met het feit dat ze daadwerkelijk dood is. Het verdriet van dit boek zit dan ook meer tussen de regels en weet de lezer wel degelijk te raken. Het zorgt voor een bijzondere leeservaring: een zomers en warm vakantieverhaal lezen, met kippenvel op je armen. Een boek om niet snel te vergeten.

Lestips

Dit boek zou kinderen die hun moeder zijn verloren veel troost kunnen bieden. Het boek geeft heel veel ruimte voor gevoelens – boosheid en verdriet, maar ook verliefdheid en geluk. Dat kan ook allemaal gewoon als je een ouder verloren bent. Het verhaal maakt indirect duidelijk dat je niet constant hoeft te rouwen of te huilen als er iemand dood is gegaan, maar tegelijkertijd maakt het ook duidelijk hoeveel impact het verlies op je leven heeft. Een heel waardevol boek dus.

In een les over rouwverwerking, kun je hoofdstuk 3 gebruiken als aanleiding voor een gesprek. In dit hoofdstuk komen veel verschillende vormen van omgaan met verdriet aan bod.

De camping ligt (…) meteen?’ zei ik. (blz. 11 t/m 13)

Om het boek te promoten, zou ik gewoon het begin voorlezen:

We zaten op (…) mijn gezicht komen. (blz. 5 t/m 7)

Dit boek zou je echter ook heel goed voor kunnen lezen in de klas. De kinderen zullen er behoorlijk van onder de indruk zijn, maar het bevat ook voldoende luchtigheid om niet met een klas vol huilende kinderen te eindigen. Het boek is niet te dik (123 pagina’s) en verdeeld in 38 korte hoofdstukken.

Uitgeverij Leopold, 2017