De superwonderlijke reis van Freddie

door Jenny Pearson

Als Freddie na de dood van zijn oma ontdekt dat zijn biologische vader nog leeft, besluit hij om hem te zoeken. Het enige wat hij hoeft te doen, is het spoor van feiten te volgen, want op feiten kun je vertrouwen. Toch?

Zo begint hij, samen met zijn beste vrienden Ben en Charlie, aan de reis van zijn leven (of in ieder geval van deze zomervakantie). Maar die reis loopt bepaald niet zoals de jongens hadden gedacht…

Vertaald door Maria Postema.

Recensie

We hadden gedacht dat de zomer als volgt zou verlopen: Ben zou met zijn vader en zijn nieuwe stiefmoeder Becky naar Amerika gaan, Charlie zou met zijn ouders naar een of ander veganistisch kuuroord en ik zou thuis een beetje rondhangen met papa en oma. Maar dat ging dus allemaal niet door. (blz. 10)

©2020 Gottmer, illustratie van Rob Biddulph uit De superwonderlijke reis van Freddie

Maak je inderdaad maar klaar voor een krankzinnig avontuur; in deze ‘superwonderlijke’ roadtrip verloopt werkelijk niets zoals je verwacht! Het begint allemaal met de dood van de oma van Freddie, die beschreven wordt in hoofdstuk 2, met de fantastische titel of inleiding ‘Oké, ik heb je gewaarschuwd voor het zielige stukje. Ik moet het vertellen want als mijn oma niet dood was gegaan, had mijn SUPERWONDERLIJKE reis nooit plaatsgevonden.’ Na haar dood ontvangt Fred van haar namelijk zijn geboorteakte en – hoofdstuk 4: Ik moet misschien even uitleggen waarom Charlie, Ben en ik door mijn geboorteakte op onze SUPERWONDERLIJKE reis gingen – daarin staat de naam van zijn biologische vader. Fred wil hem meteen gaan zoeken en zijn vrienden gaan mee.

C: Ik ga mee. Ff iets leuks voor mn vegan-vakantiehel over 2 wkn.
B: Ik ook. Ik word gek vn Becky. Moet ff weg voor de USA.
(blz. 44/45)

©2020 Gottmer, illustratie van Rob Biddulph uit De superwonderlijke reis van Freddie

Met Ben en Charlie maakt Fred een plan waar ze – hoofdstuk 5 – ‘achteraf gezien wel ietsje beter over na hadden kunnen denken’. Ze vertrekken met de bus naar Wales, want Fred heeft via internet ontdekt dat zijn vader werkt bij Cardiff Analytics. Maar vanzelfsprekend verloopt het plan niet zoals gedacht. Fred, Charlie en Ben maken onwaarschijnlijk bizarre dingen mee tijdens hun reis en dat is werkelijk hilarisch om te lezen. De opvallende Engelse humor versterkt dat nog eens, want alles wordt op zo’n nuchtere, droge toon verteld, dat het je regelmatig in lachen zal laten uitbarsten.

Ik zette mijn fiets tegen een hek en liet me in het gras zakken. Mijn cape bleef haken achter een spijker en wurgde me. Dat ik door mijn eigen kleren werd aangevallen was de druppel, dus ik trok mijn cape uit en probeerde hem kapot te rukken. Daar was lycra duidelijk niet voor bedoeld, want het is opvallend moeilijk te scheuren. Dat maakte me alleen maar bozer. Ik ging echt door het lint. Ik gooide de cape op de grond en sprong erop. En nog een keer, en nog een keer.
Zodra ik ervan overtuigd was dat de cape me niet meer zou aanvallen, raapte ik hem op, gooide hem over de heg en plofte in het gras.
‘Niet jouw kleur?’ vroeg Ben, die naast me ging zitten. (blz. 187)

De reis brengt de jongens al met al niet bijzonder ver, dus verwacht geen waanzinnige reis over de hele wereld (waar de aantrekkelijke cover je misschien wel aan doet denken). Superwonderlijk is de reis echter zéker! Fred strooit tijdens het vertellen ook nog met allerlei bizarre en grappige weetjes, omdat hij zo van feiten houdt. Maar juist door het feit (!) dat in dit verhaal niet alleen ‘de waarheid’ belangrijk is, krijgt dit verhaal ook een diepere laag. En afgezien van een hoop hilariteit bevat het verhaal nog een mooie boodschap over vriendschap en familie ook.

©2020 Gottmer, illustratie van Rob Biddulph uit De superwonderlijke reis van Freddie

Het boek heeft een heel fijn, handzaam formaat. Dik, maar klein als een pocket, met korte hoofdstukken. Zoals gezegd begint elk hoofdstuk met een prikkelende titel of inleiding, waardoor je eigenlijk zo nieuwsgierig wordt, dat je meteen verder wilt lezen (‘Ik word een beetje chagrijnig van de hele situatie en reageer het af op mijn cape’). Door de vele dialogen en grappige kleine illustraties leest het boek extra vlot door. Een heerlijk, humoristisch leesboek dus, dat je meeneemt op een fantastisch avontuur.

Lestips

Als je hoofdstuk 1 van dit boek voorleest (volledig te lezen in het inkijkexemplaar, te vinden op bol.com), krijgen de kinderen in je klas meteen een heel goed beeld van de humor in dit verhaal. Het is, zoals gezegd, een nogal droge humor en die komt waarschijnlijk beter over bij wat oudere kinderen. Eigenlijk wordt dit boek dus naarmate je ouder bent, alleen maar leuker! De hoofdpersonen zijn trouwens ook al een jaar of 12 (het verhaal begint op de laatste dag van groep 8).

Toch gebeuren er los daarvan al zoveel grappige dingen in het verhaal, dat kinderen in groep 6 ook al erg van het boek zullen kunnen genieten! Sterker nog: als je het in die groep voorleest (met de juiste intonatie), zullen kinderen er ongetwijfeld al erg hard om moeten lachen!

Wales

De plaatsen in dit verhaal bestaan echt! Het is dus erg leuk om te bekijken welke reis Freddie en zijn vrienden afleggen, als je dit boek voorleest. Pak Google Maps erbij en stippel hun route uit. Als je dit boek alleen promoot (en niet voorleest) kun je dit natuurlijk als tip meegeven om de kinderen te laten doen. Laat ze desnoods een kleine poster maken met foto’s van het landschap en/of bezienswaardigheden die ze tijdens de reis kunnen tegenkomen.

Uitgeverij Gottmer, 2020