Silas en de wolf

door Selma Noort

Silas gaat in een klein dorp in Het Zuiden wonen.
Hij krijgt er nieuwe vrienden: Rinke, de kleindochter van de bakker, die bazig is, maar ook heel stoer.
En Johanna, die blind is en tegen hem zegt:

‘Vertel aan niemand wat je in het bos hebt gezien, Silas.’

Recensie

De prachtige illustratie op de cover van Martijn van der Linden en natuurlijk ook de titel verraden al wat Silas in het bos heeft gezien… Een wolf. Een grote.

Hij had geen grootmoeders slaapmuts op en geen brilletje.
Hij hijgde en in zijn bek hing een dood konijn met een geknakte nek en slappe oren.
Silas bleef stokstijf staan en vergat adem te halen. (blz. 37)

©2018 Leopold, Selma Noort uit Silas en de wolf

Silas moet wel even wennen nadat hij vanuit een flat op vijfhoog in Het Westen naar een dorpje in Het Zuiden verhuisd is. Maar dat hij ook meteen de wolf zou tegenkomen, waar ze het over hadden op de radio, had hij echt niet verwacht… Hij vertelt het aan Johanna, een oude, blinde dame die in het landhuis woont waar Silas’ moeder werkt. Zij laat hem beloven niemand over de wolf te vertellen, want er wonen veel jagers in Het Zuiden…

Selma Noort houdt het vaag waar Silas precies is gaan wonen: het is in ‘Het Zuiden’, vlakbij ‘Het Buitenland’ en er zijn heuvels, maar eigenlijk doet het er ook niet toe waar het verhaal zich afspeelt. Wel zijn er verwijzingen die doen denken aan ‘het echte leven’: zo is Silas’ vader verongelukt en dat lijkt toch wel erg op de ramp met de MH17. Ook ‘de Landelijke Voorleeswedstrijd’ met een finale ‘in een beroemd theater in het midden van het land’ speelt een verrassende, maar belangrijke rol in het verhaal.

Het verhaal past qua spanningsniveau goed bij wat jongere kinderen: er zijn geheimen, er is een dreiging van een wolf – maar ook van de jagers – en Silas gaat samen met zijn nieuwe vriendin Rinke het bos in als het al donker begint te worden… Het sfeervolle winterverhaal, dat zich afspeelt rond de tijd van Sinterklaas en kerst, bevat geen spectaculaire actie, maar laat zien dat het gewone leven ook al behoorlijk spannend kan zijn. Zeker voor Silas, die na de dood van zijn vader en de verhuizing weer zijn geluk moet zien te vinden in het leven. Een mooi, liefdevol en ‘klein’ verhaal dus, maar over grootse, belangrijke dingen in het leven.

Lestips

Achterop het boek staat een citaat uit het verhaal, over Rinke die iets gevaarlijks gaat doen. Het lijkt logisch om dit voor te lezen, om kinderen te motiveren om het boek te gaan lezen, maar het is een spannend fragment uit het einde van het verhaal en de kans is groot dat ze dan verkeerde verwachtingen van de rest van het boek krijgen. In plaats daarvan kun je beter aansluiten op de flaptekst waarin Johanna tegen Silas zegt dat hij aan niemand mag vertellen wat hij in het bos heeft gezien.

Vertel eerst dat Johanna een oude vrouw is, die in het landhuis woont waar zijn moeder werkt. Hij moet eerst niets van haar hebben, maar langzaam ontstaat er toch een bijzondere vriendschap tussen hen. Ze delen vanaf dit moment namelijk een geheim…

Silas zat naast (…) dat beloof ik. (blz. 40 t/m 43)

In de bibliotheek vind je dit boek bij de B-boeken, maar dit verhaal past – zeker als voorleesboek – ook bij wat jongere kinderen. Voorlezen kan al prima vanaf groep 4. Voor zelfstandig lezen kun je dit boek eigenlijk al best promoten vanaf groep 5, zeker voor goede lezers. Er staan weinig illustraties in het boek (schrijfster Selma Noort heeft ze trouwens zelf gemaakt!), maar de hoofdstukken zijn kort en de taal is heel toegankelijk.

Uitgeverij Leopold, 2018