ZOMERGELEZEN
Dat Hans Hagen mooi kan schrijven, wisten we natuurlijk al lang. Maar met zijn nieuwste boek Bliksemkind verrast hij toch weer! En dat geldt ook voor Martijn van der Linden, die een totaal nieuwe illustratiestijl laat zien in dit boek, met bijzondere technieken die soms doen denken aan Japanse schilderkunst 💛
In Bliksemkind wordt Yoko in een rijstveld getroffen door de bliksem. Hoe dat gebeurt, lees je vanuit allerlei perspectieven… en wát voor perspectieven! Het rijstveld vertelt erover, de bliksem zelf (!) en… een steen. Een heel bijzondere steen, want daarmee kan Yoko na de blikseminslag mensen genezen.
… Wat een ongelooflijk bijzonder boek! Allereerst door de manier van vertellen: meeslepend, vol beeldspraak en soms ook juist weer heel direct. Doordat het perspectief steeds wisselt, wordt het verhaal als het ware continu doorgegeven… en Hagen doet dat zo knap, dat het allemaal als vanzelf in elkaar over vloeit.
Maar ook het verhaal zelf is heel boeiend. Terwijl Yoko volledig overvraagd wordt, zien de mensen het toch als hun récht om door Yoko en haar steen geholpen te worden… Bijzonder hoe zoiets werkt, hè… Dat heeft Hans Hagen mooi beschreven!
Eigenlijk is het dus een verhaal over de donkere kant van roem: mensen worden jaloers, hebzuchtig en veeleisend. Dat maakt de beroemde mens eenzaam en kapot! Prachtig hoe dit verhaal tot nadenken stemt…
