Mark (12) heeft kanker en nog maar één wens: een berg beklimmen. Hij besluit samen met zijn hond Beau weg te lopen. Alleen zijn beste vriendin Jessie kent zijn geheim en weet waar hij naartoe is. Mark heeft haar echter nadrukkelijk gevraagd niets te vertellen. Maar kan ze dat? De kans dat Mark terugkomt, is nihil. Respecteert ze zijn keuze of helpt ze zijn ouders in hun zoektocht naar hun zieke zoon?
Recensie
De 12-jarige Mark weet precies wat hij wil: naar de top van Mount Rainier. Op zijn vijfde kreeg hij voor het eerst kanker en nu de ziekte opnieuw toe heeft geslagen, heeft hij besloten voor zichzelf te kiezen en de rest van de wereld achter zich te laten. Zijn tocht naar de berg verloopt zeer moeizaam: allereerst is hij verzwakt door zijn ziekte, maar daarnaast ervaart hij talloze tegenslagen: hij wordt beroofd van zijn geld, komt terecht in een heftige storm en valt zelfs in een kolkende rivier. Toch vindt hij steeds de moed en de kracht om door te gaan. De woede die hij voelt, zorgt ervoor dat hij zijn vechtlust behoudt.
Het verhaal is geschreven als een reisverslag in de ik-vorm, maar wordt afgewisseld met korte stukken tekst waarin Jessie vertelt over haar dilemma en verdriet.
Het verhaal doet sterk denken aan het boek De regels van drie. Ook daarin wil een zieke hoofdpersoon van iedereen wegvluchten, naar de bergen toe, om daar te sterven. En ook in dat boek zit degene die daarvan weet met het dilemma: moet ik het anderen vertellen of niet? Het grote verschil is echter dat de hoofdpersoon in dit verhaal slechts 12 jaar oud is en in De regels van drie is hij boven de 90. Bovendien lezen we in dit verhaal over de reis zelf en in het andere boek slechts over de voorbereiding.
Dat verschil maakt, samen met de schrijfstijl, dit boek een stuk heftiger en dramatischer. Ook de ontberingen van het hondje Beau zorgen voor meer emotie. Het verhaal sluit af met een prachtige en indringende conclusie:
De hele wereld is een storm, zou je kunnen zeggen, en we raken allemaal weleens verdwaald. We zoeken naar bergen in de wolken, waardoor het allemaal de moeite waard lijkt, alsof het iets betekent. Soms zien we ze. En we gaan verder. (blz. 211)
Het boek wordt aangeraden voor kinderen vanaf 12 jaar en heeft onlangs (20 april 2016) de Gouden Lijst gewonnen in de categorie vertaald. Ik denk echter dat sommige jongere kinderen het boek ook goed zouden kunnen lezen, zeker als ze in hun directe omgeving te maken hebben met iemand die kanker heeft.
Lestips
Het volgende fragment kun je voorlezen om het boek te presenteren. Het is een vrij heftig stuk, want Mark is net in elkaar geslagen. De heftigheid is echter wel representatief voor het boek, waardoor kinderen goed kunnen beslissen of ze het boek zouden willen lezen of niet.
Ik werd wakker (…) in mijn zak. (blz. 57 t/m 62)
Uitgeverij Lemniscaat, 2015
Onderwerpen: 2015, Bergbeklimmen, Dood, Geluk, Gezondheid, Kanker, Keuzes, Landschap, Noord-Amerika, Verdriet, Verenigde Staten, Vriendschap, Weer, Ziek zijn
Geïllustreerd door Nina Goffi
