De vreselijke belevenissen van Barnaby Brocket

door John Boyne

De familie Brocket is saai, alledaags en burgerlijk – tot hun grote genoegen! Als echter hun zoon Barnaby wordt geboren, komt hun normale gezin letterlijk op zijn kop te staan. Barnaby is heel anders dan andere kinderen. Hij loopt namelijk niet, hij zweeft.

Barnaby doet vreselijk zijn best om op de grond te blijven, zodat zijn ouders van hem zullen houden, maar het lukt hem gewoonweg niet. Op een dag is zijn moeder haar vreemde zoon zo zat, dat ze hem weg laat vliegen. Eenzaam, verdrietig en verslagen zweeft Barnaby de lucht in. Hij wil niets liever dan terugkeren naar zijn woonplaats Sydney; terug naar zijn familie. Gelukkig ontmoet hij tijdens zijn reis fantastische mensen die hem hiermee helpen en hem accepteren zoals hij is.

Recensie

Als je eenmaal begint met lezen, wil je dit boek niet meer wegleggen! John Boyne is vooral bekend van zijn prachtige boeken over de oorlog (De jongen in de gestreepte pyjama; De jongen die zijn vader zocht; De jongen op de berg) en daardoor verrast dit boek des te meer. Het creatieve verhaal is grappig en ontroerend tegelijk. Net als in Boynes andere boeken is de hoofdpersoon vrij naïef en gaan veel details langs hem heen (terwijl volwassenen de betekenis wel zullen snappen). Het taalgebruik is niet altijd even makkelijk, maar de schrijfstijl is luchtig en ontzettend humoristisch.

Tegelijkertijd heeft dit boek een krachtige boodschap: accepteer mensen zoals ze zijn, ook al zijn ze anders dan jij. Of nog mooier, zoals verwoord in het verhaal zelf:

waar het dus om gaat is dat het niet hoeft te betekenen dat er iets mis met je is als jouw opvatting van wat normaal is niet overeenkomt met de opvatting van iemand anders. (blz. 81)

De jonge, lieve en naïeve Barnaby maakt een fantastische reis, met een luchtballon van Sydney naar Brazilië, met de trein naar New York en Toronto, met de boot naar Ierland, het vliegtuig naar Afrika en tenslotte komt hij zelfs in de ruimte terecht. Tijdens zijn reis ontmoet hij veel bijzondere mensen, die hem allemaal iets leren over het leven. Het verhaal sluit af met de mooie conclusie dat Barnaby het gelukkigst is als hij gewoon zichzelf blijft.

Barnaby Brocket was een vlieger geworden (blz. 31)

Het leukste aan dit verhaal zijn echter de ‘vreselijke belevenissen’, die ontzettend grappig beschreven zijn. Dit is een boek dat ook volwassenen met veel plezier zullen lezen én herlezen. Een absolute voorleestopper, waar kinderen niet alleen een wijze levensles van leren, maar bovenal erg van zullen genieten.

Lestips

Dit boek staat zeker in mijn top tien van leuke voorleesboeken! Wat een heerlijk verhaal om voor te lezen, met alle uitgesproken personages en droge humor. Door het boek voor te lezen, maak je het tevens toegankelijk voor alle kinderen in je klas – om het boek zelfstandig goed te kunnen lezen, moeten de kinderen een goede woordenschat hebben.

Mocht je er niet aan toe komen dit boek voor te lezen, dan is het zeker een boek om te promoten. Het is niet moeilijk om een leuk fragment te vinden; het is wel moeilijk om er eentje te kiezen! Net zoals Roald Dahl dat zo prachtig kon, weet Boyne in onderstaand fragment de familieverhoudingen treffend te omschrijven:

Vader en zoon (…) hoofd was vastgespijkerd. (blz. 20 t/m 25)

Australië

Barnaby vindt Sydney ‘de meest fantastische stad van de wereld’. Een les over Australië is dan ook de uitgelezen mogelijkheid om dit boek te promoten. In onderstaand fragment komt een aantal beroemde bezienswaardigheden van Sydney ter sprake (Harbour Bridge, operagebouw, Circular Quay). Vanzelfsprekend is het leuk om na het voorlezen de genoemde bezienswaardigheden te laten zien op het digibord.

En toen, op (…) te willen wonen. (blz. 50 t/m 55)

De ruimte

Ook tijdens een project over de ruimte kun je dit boek promoten met een fragment over dit onderwerp. Hoewel het natuurlijk volstrekt onrealistisch is dat een jongetje de ruimte in kan zweven, zitten er ook elementen in die wél realistisch zijn (het ruimtepak, het verzamelen van monsters). Voor je het fragment voorleest, lees je de samenvatting voor. Vervolgens vertel je dat je een van de ‘vreselijke belevenissen’ gaat voorlezen.

‘Laatste ruimtewandeling!’ riep (…) het wel proberen.’ (blz. 196 t/m 200)

Lees ook:

In hetzelfde jaar (als het Engelstalige origineel) is nóg een boek verschenen over ditzelfde thema. Sterker nog: de beginpagina’s van de boeken lijken dusdanig op elkaar dat je bijna zou denken dat er sprake is van plagiaat! Ook het Plafondmeisje wijkt af van de norm door te gaan zweven. En dat terwijl ze eerst het normaalste en saaiste kind ter wereld was. Beide verhalen hebben dezelfde boodschap: het is oké om anders te zijn dan anderen! De verhaallijnen zijn echter volkomen anders. Beide boeken zijn dan ook zeker de moeite waard!

Boekerij, 2013