Spookbeeld

door Christien Boomsma

Twaalf kinderen. Twaalf verhalen, waarin de onzichtbare wereld nooit ver weg is. Waarin geesten zich verschuilen in graffiti op de wc, ’s nachts opduiken in je slaapkamer of je weg versperren als je naar de kamplocatie loopt… Verhalen over Sanna, die een app downloadt die laat zien of er geesten in de buurt zijn. Geintje. Tot het programma écht een spook waarneemt. Over Kelsey, die een klein meisje om hulp hoort roepen vanuit een verlaten bunker… maar zo in een afgrijselijke val wordt gelokt. En over Liam, die een indianenspeer op de rommelmarkt koopt, maar vanaf dat moment… anders is. Twaalf keer griezelen, waarbij een happy end niet altijd vanzelfsprekend is…

Recensie

Dit boek leg je niet even gezellig op het nachtkastje naast je bed – van de cover alleen al zou je nachtmerries krijgen! De griezelige illustratie is echter een bijzonder goede afspiegeling van wat je in dit boek kunt verwachten, want er bestaat bijna geen enger en griezeliger kinderboek dan dit.

De twaalf verhalen in dit boek gaan allemaal over geesten en zijn in 5 categorieën ingedeeld: van 1 spookje (“Hier lig ik niet wakker van.”) tot 5 spookjes (“Ik hoop dat ik hier geen nachtmerrie van krijg.”), maar zelfs een verhaal met 3 spookjes (“Lekker griezelen bij het kampvuur!”) zal menig kind zéker nachtmerries doen bezorgen of er in ieder geval voor zorgen dat ze tijdens kamp geen oog meer dicht zullen doen. Brrrr… Dit zijn nu echt verhalen waar je nekharen van overeind gaan staan en die vanaf de eerste bladzijde onder je huid kruipen.

De verhalen spelen zich af rond de fictieve stad Duisterburen, maar komen griezelig echt over. Het zou de lezer zomaar zelf kunnen overkomen… Dat maakt eigenlijk al deze verhalen vreselijk eng. Maar ook de vertelstijl draagt bij aan het unheimische gevoel dat je zonder twijfel zal bekruipen. Neem bijvoorbeeld het verhaal over Kelsey: dat wordt verteld als een transcriptie, een overgeschreven tekst, van een opname van het mobieltje van Kelsey zelf. Een 5-spookjes-verhaal… en terecht: denk Blair-Witch-Project-eng. Tel daar de duistere illustraties bij op en de rillingen lopen vanzelf over je rug.

Een van de verhalen – met slechts één spookje – is wat gedateerd, want gaat over Hyves. Maar dat doet er eigenlijk niet toe: het is een kleine moeite om dit verhaal om te buigen naar Facebook en ook al is dit verhaal dus niet supergriezelig, het blijft eng, want wat een van de personages is overkomen, is misschien nog enger dan een verhaal over geesten…

Is het dan wel een kinderboek? Ja, dat wel, want het speelt zich af in de belevingswereld van kinderen in groep 7/8 (de hoofdpersonen hebben die leeftijd; de kinderen in de verhalen gaan op kamp…). Het zal echter duidelijk zijn dat dit geen boek is om in de klas voor te lezen, want voor veel kinderen is dit veel te heftig. Alleen geschikt voor kinderen met sterke zenuwen!

Lestips

Misschien dat je een verhaal met twee spookjes uit dit verhaal nog kunt voorlezen tijdens het kampvuur, maar vanaf 3 spookjes wordt het wel heel erg eng! Mijn ervaring is dat veel kinderen griezelverhalen heel aantrekkelijk vinden, maar als het buiten donker is en je moet bijna naar bed…. dan is het eigenlijk niet leuk meer. Ik zou het lezen van de engere verhalen overlaten aan de kinderen die daar zelf voor kiezen.

Een waarschuwing is sowieso wel op zijn plaats: het boek begint direct met 3 bijzonder griezelige verhalen! Ik zou er zelf voor kiezen om een (niet te lang!) heel spannend fragment te kiezen bij het promoten van dit boek. Op die manier weten kinderen wat ze kunnen verwachten. De eerste twee bladzijden van het boek zijn voldoende…

Ken je dat? (…) zag ik haar. (blz. 7/8)

Moet je een boek als dit überhaupt wel promoten? Waarom niet? Er zijn immers genoeg mensen die van horrorfilms houden – het is nu eenmaal een geliefd genre en sommige kinderen zullen het geweldig vinden om écht spannende verhalen te kunnen lezen. De schrijfster neemt het griezelgenre én de kinderen hierin zeer serieus! Of je het boek echter ook in je schoolbibliotheek moet opnemen, is een andere vraag. Dit is een boek dat ik niet zonder waarschuwing zou laten lezen. Hoewel… kijk even naar de voorkant: ik denk dat dat waarschuwing genoeg is!

Uitgeverij De Vier Windstreken, 2012