Thornhill

door Pam Smy

Het is 2017. Ella is net verhuisd en vanuit haar kamer kijkt ze uit op een groot vervallen huis, Thornhill. Ze denkt in de verwilderde tuin een meisje te zien en gaat op onderzoek uit… Parallel lees je het verhaal van Mary. Thornhill was een opvanghuis voor meisjes en Mary was een van de laatste bewoners, toen het huis in de jaren tachtig werd opgeheven. Wat is er met haar gebeurd?

Vertaald door Imme Dros.

Recensie

De prachtige vormgeving van dit boek is het eerste dat opvalt: dit enorm dikke, zware boek, met reliëf op de kaft en een papieren cover eromheen maakt indruk. Maar als je het boek openslaat, raak je helemaal geïntrigeerd: ontzettend veel geïllustreerde pagina’s, zwarte pagina’s en tussendoor tekst… wat ís dit voor boek?

Een héél bijzonder boek: een boek met twee verhaallijnen! Het verhaal van Ella wordt verteld in paginavullende illustraties, dat van Mary in dagboekvorm. De verhalen wisselen elkaar af en onthullen heel langzaam wat er is gebeurd in het huis dat op de duistere cover staat afgebeeld: Thornhill. Het is heel knap hoe de verhalen steeds meer samen gaan vallen en hoe de puzzelstukjes ineen vallen. De geheimzinnige sfeer blijft het hele boek behouden, maar behalve spannend en spooky is dit vooral een heel verdrietig en schokkend verhaal. Dat zowel Ella als Mary erg eenzaam zijn, weet de auteur goed over te brengen – vooral in het geval van Ella is dit erg knap. De beelden vertellen in dit boek een duidelijk verhaal…

Maar met name het verhaal van Mary is heel indrukwekkend en aangrijpend. Mary is een wees en worstelt met mutisme. Daardoor heeft ze totaal geen aansluiting bij andere kinderen en wordt ze niet alleen verstoten door de groep, maar ook verschrikkelijk gepest. Daarbij komt dat Thornhill steeds leger en leger wordt, omdat steeds meer kinderen wél in een pleeggezin worden opgenomen. Mary blijft achter… met haar – degene die haar leven tot een hel maakt. Het gebrek aan vriendschap, het vertrouwen dat beschaamd wordt en het verraad waar Mary mee te maken krijgt, leiden naar een beklemmende climax.

Tot het einde toe blijft het spannend hoe het verhaal zal aflopen en de manier waarop het boek eindigt, is behalve behoorlijk griezelig, net zo boeiend gedaan als de rest van het boek: vol geheimzinnigheid en met de suggestie dat het verhaal nog niet ten einde is… Een boek dat enorm veel indruk maakt.

Lestips

Het is toch geweldig hoeveel verschillende soorten verhalen en boeken er zijn. Dit is een boek dat ik graag onder de aandacht van kinderen zou brengen, want het is zó anders dan de meeste andere boeken. Natuurlijk al door de vormgeving, maar ook het verhaal is heel bijzonder.

Ik vind het echter heel moeilijk om in te schatten of basisschoolkinderen het verhaal zelfstandig zullen begrijpen. Het vraagt wel behoorlijke oplettendheid en concentratie van de lezer. Daarbij komt dat het verhaal heel aangrijpend en schokkend is. Ik zou ervoor kiezen om dit boek alleen in groep 8 te presenteren en er dan duidelijk bij te vertellen wat de kinderen kunnen verwachten.

Onderstaand fragment (vanzelfsprekend uit het dagboek van Mary) kun je gebruiken om de sfeer van het boek over te brengen:

8 april 1982. Dagenlang blijf ik (…) in mijn hoofd. (blz. 170-171)

Laat kinderen vervolgens zelf kiezen of ze het boek willen proberen! Ik raad aan om de kinderen die het boek lezen regelmatig te vragen wat ze van het verhaal vinden; of ze erover willen praten en of ze het begrijpen.

Uitgeverij Ploegsma, 2017