Andreas en zijn zus Emma gaan op bezoek bij hun tante op Bonaire. Op Schiphol zit Andreas naast een man die een roze teddybeer bij zich heeft. Op het moment dat de passagiers aan boord mogen, is de man echter nergens te bekennen, maar de teddybeer staat er nog. Andreas besluit het knuffelbeest mee te nemen aan boord – hij is bang dat de man hem anders misschien vergeet. De man blijkt echter niet in het vliegtuig te zitten en de teddybeer gaat dus mee naar het huis van hun tante.
Eenmaal op Bonaire ontmoeten ze op het strand Roy en zijn zusje Gina. Emma vindt Roy wel leuk, maar ergens klopt er iets niet. Waarom komt zijn gezicht haar zo bekend voor? Waarom doet hij plotseling zo afstandelijk en waardoor is zijn hand ineens gekneusd? En dan is er ook nog de raadselachtige inbraak in het huis van tante Titia: alles ligt overhoop, maar de inbrekers hebben niets meegenomen.
Andreas lijkt er meer van te weten, maar zegt niets. Pas als hij de gebeurtenissen niet meer in de hand heeft, vertelt hij Emma wat hij te weten is gekomen en wat de roze teddybeer ermee te maken heeft.
Recensie
Met de kennis van de criminele smokkelactiviteiten tussen Nederland en de Antillen in het hoofd, is het al heel snel duidelijk wat er aan de hand moet zijn in dit verhaal. Echter, de meeste kinderen zullen niet op de hoogte zijn van de criminaliteit op de Antillen en dan is dit verhaal waarschijnlijk behoorlijk raadselachtig. Het is echt een verhaal voor de geoefende lezer, want zeker in het begin wisselt het perspectief steeds van Roy naar Andreas en Emma. Het duurt ook even voor de verschillende verhalen in elkaar beginnen over te lopen en bepaalde zaken duidelijk worden. Dat vraagt wel wat doorzettingsvermogen van de lezer.
De titel en de kaft geven niet goed aan wat voor soort verhaal dit is. Het is namelijk een spannend verhaal dat thuishoort in het detective genre. Maar dat zie je er niet aan af – echt een boek dat onder de aandacht moet worden gebracht dus.
Het boek geeft een goed beeld van Bonaire. Er wordt aandacht besteed aan de eilandgebruiken, de taal (Papiaments), het (slaven)verleden en de natuur.
Lestips
Dit boek heeft een trage spanningsopbouw en dat zorgt ervoor dat dit boek vrij moeilijk voor te lezen is. Het is lastig om de aandacht in de klas vast te houden bij zo’n ’traag’ verhaal. Het is goed om kinderen hierop te wijzen, want anders zullen de meesten toch snel afhaken. Voor goede lezers is dit echter wel een interessant boek. Om een goed beeld te geven van het spannende karakter van het verhaal kun je onderstaand fragment voorlezen.
De auto stond (…) een klap dicht. (blz. 100 t/m 102)
Bonaire
In een les over de voormalig Nederlandse Antillen kun je een fragment uit dit boek als lesstof gebruiken. In het fragment komen namelijk veel kenmerken van het eiland aan bod (landschap, Fort Oranje, bouwstijl). Je kunt kinderen vragen specifiek te gaan letten op deze kenmerken. Na het voorlezen van het fragment vraag je wat hen is opgevallen. Wat hoort typisch bij Bonaire? En wat is er anders dan bij ons in Nederland? Natuurlijk is het ook leuk om dan foto’s van het eiland te laten zien.
De zee was (…) O néé!’ (blz. blz. 36 t/m 40)
Het fragment eindigt op deze manier met een cliffhanger. Het zou kinderen nieuwsgierig kunnen maken naar het vervolg!
Uitgeverij Lemniscaat, 2008
Onderwerpen: 2008, Bonaire, Criminaliteit, Natuur, Reizen & vakantie, Slavernij, Smokkelen, Suriname & Antillen
