Het is nog steeds JEUGDBOEKENMAAND met het thema Sport & Spel! Daarom ben ik nu in Zebedeus en het ganzenbord van Wisse, van Koos Meinderts en Annette Fienieg gedoken!
Daarbij is het boek ook nog genomineerd voor de Ludoq: de prijs voor het Beste Filosofische Kinderboek van 2023. Vanaf 1 april kun je op weekvandekinderfilosofie.nl gaan stemmen op je favoriet. Verder kun je op deze website ook nog een podcast luisteren: hierin staan de boeken van de shortlist voor de Ludoq centraal. Onder leiding van kinderfilosoof Marianne Scheeper praten kinderen in het Spinozahuis over denken. Dat doen ze naar aanleiding van fragmenten uit alle vijf de genomineerde titels.
Intussen heb ik nog een week om het boek uit te lezen. Dat lijkt prima te doen, maar dit is een boek waar je wel lekker voor wilt gaan zitten. Het zit vol humor, taalspel en filosofische levenslessen!
Maar ik heb het een beetje druk… en ik merk dat het best uitdagend is om dit boek ‘diep’ te lezen.
Toevallig: deze week zijn er bij Stichting Lezen twee rapporten verschenen die hierover gaan: Aandacht voor diep lezen en Motief, middelen en gelegenheid: een onderzoek over wat bepaalt of iemand leest. En nu blijkt dat bij mijzelf ‘gelegenheid’ wel voor een uitdaging zorgt. ‘Tijd vrijmaken!’ hoor ik je denken… Maar dan val ik dus direct boven het boek in slaap
Het is wat hè… Maar zo zie je maar: zelfs de grootste liefhebbers van lezen hebben het soms lastig.
Het lezen gaat nu dus even niet zo snel, maar ik geniet wel enorm van Zebedeus en zijn ganzenbord! In het boek zit ook een prachtig uitklapbaar ganzenbordspel, waardoor je de reis van Zebedeus al enigszins kunt voorspellen. De illustraties op de verschillende vakjes verwijzen namelijk niet alleen naar het klassieke ganzenbordspel (denk aan: de put…), maar ook naar het verhaal! Nou ja, ik zeg wel voorspellen, maar Koos Meinderts weet je steeds te verrassen en je hebt eigenlijk geen idee waar dit verhaal naartoe gaat.
Hij wilde maar weten waar zijn reis Zilver naartoe ging. Waarom eigenlijk? Stel je voor dat je alles van tevoren wist, dan was een reis maken niks aan, dan was een avontuur geen avontuur meer. (blz. 52)
Zebedeus heeft wat moeite met keuzes maken en daar maakt Meinderts diverse grappen over (‘Na enig aarzelen koos hij de twijfelaar.‘). Het lot (de dobbelsteen) lijkt te bepalen waar Zebedeus naartoe gaat, en ik weet uit dit boek nu in ieder geval: toeval bestaat. Of toch niet? Hm. Ik denk dat ik die week maar iets moet verlengen… dit is een boek om nog lekker lang over te mijmeren!
