Vluchtelingenproblematiek is een van de belangrijkste (strijd)punten tijdens de verkiezingen. Hoe gaan de verschillende partijen hiermee om en nog belangrijker: wat vind je zelf?
Afgelopen weekend las ik het boek Wegwezen! van Hans Mijnders – een sterk, confronterend kinderboek over asielzoekers en statushouders. Heftig hoor, om een boek te lezen waarin kinderen en jongeren zich zo keihard uitspreken tegen nieuwkomers. Mooi hoe de schrijver dit opengooit. In het verhaal krijgen 10 Afghaanse gezinnen namelijk een huis toegewezen in een klein dorp. De broer van Arno is keihard tégen, in tegenstelling tot zijn ouders. De leerkracht van Arno laat duidelijk merken dat hij vindt dat de nieuwkomers zich welkom moeten voelen. Arno wil echter graag bij zijn broer en diens vrienden horen en laat zich verleiden tot nare acties. Maar is hij het eigenlijk wel met hun ideeën eens?
In het boek vertelt de meester van Arno meermaals hoe belangrijk het is om je in te leven in wat de vluchtelingen uit Afghanistan hebben meegemaakt. En laat ik nou net De gelukvinder van Edward van de Vendel en Anoush Elman en De vlucht van Farid van Marc De Bel hebben gelezen…
Eigenlijk zou iedereen die zich hier een mening over wil vormen, dat moeten doen. Het zijn boeken waar je wel stil van wordt hoor… Heftig.
Niet alleen door wat er allemaal in Afghanistan gebeurt, maar ook tijdens de vlucht én daarna! In De gelukvinder gaat het namelijk ook uitgebreid over de asielprocedure in Nederland. Edward van de Vendel schreef het boek láng voor Misjka – toen wist Anoush Elman (in het verhaal Hamayun) nog niet of hij in Nederland mocht blijven. Je vergeet trouwens volledig dat dat boek niet door een 16-jarige jongen geschreven is. Wauw, wat een ijzersterk boek.
Er is zoveel te vertellen over deze indrukwekkende boeken… maar wat ik er vooral over wil zeggen: zorg dat kinderen ze leren kennen en gaan lezen. Of lees ze voor. Praat erover. En laat ze dán bedenken waar ze op zouden willen stemmen.
