De game challenge

door Annet Jacobs

Kai speelt mee in een multigame van YouTube-gamer BossBor. En hij wint! Zijn prijs: online een nieuwe game testen. Op een geheime locatie. In een verlaten loods.

Elke dag krijgt Kai anderhalf uur om prinses Lima te redden. Elke dag is op het YouTubekanaal te zien hoe hij steeds weer door de gruwelijke Amilzilla en zijn leger van Zillians in de pan wordt gehakt. Maar als Kai eindelijk ontdekt hoe hij die griezels kan ontwijken, ontvangt hij thuis een vreemd briefje. Is het van prinses Lima? Hoe kan dat? Beginnen de gamewereld en de echte wereld door elkaar te lopen?

Recensie

Voor kinderen die liever gamen dan lezen is dit met minder dan 100 pagina’s en een fijn, toegankelijk boek. Zij zullen zich vast kunnen identificeren met Kai, die zich helemaal kan verliezen in spannende fantasy games. Dat hij een nieuwe game mag testen, is natuurlijk helemaal te gek! Maar… de gamers zullen ook als geen ander begrijpen dat Kai zich wellicht ergens instort, wat niet helemaal in de haak is… Als hij de multigame wint, verschijnt er namelijk een popup-scherm, waarin hij zijn telefoonnummer moet invullen.

Nooit adressen of telefoonnummers delen in een game.
Die woorden zou pap het liefst met knalgele stift op het scherm schrijven. Hij vertrouwt gamers niet, omdat iedereen zich altijd achter een avatar verschuilt. Een vikingjongen kan in het echt zomaar een overbejaarde opa zijn. En een schattig elfje een kinderlokker.
Maar Bor is geen avatar. Hij is wie hij is. Dé YouTube-gamer BossBor. Zonder nummer kan Bor hem niet bellen. Zonder nummer wordt Kai geen game-tester. Zonder nummer is hij voor niks aan die snotzombies ontsnapt. (blz. 12-13)

Al snel blijkt dat ook voor kinderen die wél van lezen houden, dit een lekker spannend boek is. Het verhaal leest vlot, is ontzettend eigentijds en bevat ook een flinke dosis humor. Zo geeft Bor Kai continu een andere naam (‘Ben je er klaar voor, Kars?‘) en ontmoet Kai een behoorlijk vage gast in de limo die hem steeds naar de geheime loods vergezelt: Waldo, een soort neefje van me. Tot hij er op een gegeven moment niet meer is… (‘Waar is Waldo?’ Waldo is er niet.)

Het gaat ook niet helemaal lekker met die test-game. Kai komt steeds maar niet verder en dat is allemaal te zien via het YouTube-kanaal van Bor. De dislikes zijn ongekend. Hij bespreekt het met zijn vrienden, met wie hij van zijn vader – als compensatie voor het vele gamen – elke dag een bordspel moet testen.

‘Skip de comments. Red die fokking prinses. En vergeet niet dat het maar een spelletje is. (blz. 33)

Maar… is dat wel zo? Op een gegeven moment ontvangt Kai een briefje, waardoor het spel ineens zijn echte leven binnendringt. Het wordt steeds lastiger om de gamewereld van de echte wereld te scheiden. Annet Jacobs weet je flink nieuwsgierig te maken naar de ontknoping! Het is misschien een beetje vergezocht, maar zeker origineel!

Lestips

Bij zo’n kort boek zou ik niet teveel voorlezen uít het boek! De achterkant voorlezen zou voldoende moeten zijn voor een boekpromotie.

En denken kinderen: ‘Ik wil eigenlijk ook wel een game-YouTuber worden, net als Bor!’ dan kun je ze ook nog dit boek aanraden: Zo word je gaming-influencer. Dat is namelijk nog helemaal niet zo makkelijk… Dat legt Waldo ook nog mooi uit in het boek:

Je kijkt weleens naar Bor, toch? Bor sleurt je mee in zijn spel. Hij praat. Tegen zichzelf, de kijker, het scherm, zijn controller, tegen alles en iedereen in de game. Hij lacht, hij roept, hij maakt grapjes. Daarom is iedereen dol op hem. Daarom heeft hij zoveel abonnees. (blz. 29)

Trouwens… er komt ook een tegengeluid in het boek:

‘Doe als Bor? Serieus? Milan schudt zijn hoofd. ‘Eén Bor is geweldig. Want uniek en zo. Dus waarom zou je er meer van willen? Kai is Kai. Kai test een game. (blz. 31)

Witte Leeuw, 2023