De pechvuurtoren

door Nicki Thornton

Sep worstelt met zijn nieuwe werkelijkheid: hij is niet langer keukenhulp, maar eigenaar van hotel De laatste kans. Geen doodgewone jongen, maar zoon van een berucht magiër. Van magie brengt hij echter weinig terecht. Als hij dan ook de kans krijgt om inspecteur Tingieter te volgen naar een afgelegen hotel aan zee, springt hij zonder nadenken in een nieuw avontuur. Hij komt terecht in een pechvuurtoren vol raadsels, geesten en een onverwachte dode in – weer – een afgesloten kamer. Lukt het hem opnieuw om de dader te ontmaskeren? En krijgt hij daar zijn magische talent onder controle?

Vertaald door Sandra Hessels.

Dit is het tweede deel uit de trilogie over Sep Seti en het vervolg op het boek Hotel De laatste kans.

Recensie

In het eerste deel van dit boek gaat het verhaal verder waar het boek Hotel De laatste kans ophield: Sep Seti werkt als kok in het hotel, kletst gezellig met zijn humeurige poes Nachtschaduw en oefent magische spreuken uit het boekje Magie, maar dan makkelijk. Mocht je het eerste boek uit de trilogie niet gelezen hebben, dan is dat op zich geen probleem, want de auteur geeft voldoende uitleg over eerdere gebeurtenissen. Was in dat eerste deel de magische twist een grote verrassing, nu lijkt het boek in eerste instantie juist op een grappig tovenaarsverhaal, waarin Sep zijn magische krachten onder controle moet zien te krijgen.

Dat verandert al snel als Sep via een telepoort achter inspecteur Tingieter van MagiPol, de magische politie, aanspringt. Sep komt terecht op een afgelegen eiland met veel dode zeevogels en ruige planten, waar een klein gezelschap een oude vuurtoren probeert om te toveren in een luxe hotel. Dat verloopt echter totaal niet volgens plan, want de bouwlieden hebben de vuurtoren verlaten omdat het er spookt. Tot overmaat van ramp is er zo’n hevige storm op komst, dat iedereen bang is dat ze de nacht niet heelhuids door zullen komen.

Sep wordt er door een misverstand aangenomen als keukenhulpje en net als hij ietsje wijzer is geworden over de bewoners en de vermeende geesten klinkt er een oorverdovende kreet… In een afgesloten kamer, bovenin de vuurtoren, wordt het lichaam van een jonge vrouw aangetroffen.

Er was geen twijfel over mogelijk: ze was dood. (blz. 66)

Hoewel er in het eerste boek ook een moord werd gepleegd, is dit vervolg toch wel ietsje heftiger. Met slechts weinig woorden wordt een behoorlijk schokkend beeld opgeroepen. En naarmate het verhaal vordert, verandert het bijna in een nachtmerriescenario. Dit boek is beduidend enger en griezeliger dan het eerste deel.

Het duurt echter wel even voor die spanning in het verhaal op gang komt. De eerste 150 pagina’s zijn vooral bedoeld om de verschillende personages neer te zetten en een aantal raadselachtige gebeurtenissen te introduceren. Als een echte inspecteur legt Sep overal zijn oor te luisteren. Ondertussen ontdekt hij steeds meer geheimen uit de magische wereld en krijgt hij ook te maken met zwartmagie.

Het verhaal van 333 pagina’s is verdeeld in vijf delen, met korte hoofdstukken die steeds eindigen met een spannende cliffhanger. Sep doet zijn best om te achterhalen wie er achter de moord zit, maar dat is bepaald niet makkelijk. Dat levert ook voor de lezer een uitdagend verhaal op met interessante wendingen en een hoop gevaar, maar ook met behoorlijk ingewikkelde verbanden en gebeurtenissen (die overigens gemakkelijker te begrijpen zijn als je het eerste deel wél hebt gelezen). Je hebt flink wat concentratie nodig om deze raadselachtige whodunit te blijven volgen, maar dan word je wel beloond met een intrigerend slot. Want mocht je denken dat Sep aan het einde rustig adem kan halen, vergeet het maar: dan kondigt het vervolgdeel zich alweer aan! Het magische avontuur van Sep Seti is nog niet ten einde…

Lestips

Om dit boek te promoten, is het slim om toch eerst iets te vertellen over het eerste deel van de trilogie: Hotel De laatste kans. Je kunt dit boek namelijk best los van dat eerste boek lezen, maar zeker naar het einde toe wordt het dan ingewikkelder om te volgen.

Je kunt vertellen dat er in beide boeken een raadselachtige moord wordt gepleegd, in een afgesloten ruimte. Dit boek is echter wel een stuk griezeliger dan het eerste boek, want in dit boek speelt zwartmagie een grote rol en dat is heel duister en gevaarlijk. Ook de moord is in dit boek best luguber, ook al is deze totaal niet bloederig. Wees dus gewaarschuwd als je aan dit boek begint…

Verder kun je vertellen dat dit een echte whodunit is: een boek waarbij de hoofdpersoon erachter moet zien te komen wie een moord heeft gepleegd. Het is dus geen spectaculair actieverhaal, maar een boek waarin je net als Sep goed moet opletten wat er allemaal gezegd wordt en gebeurt. En door de grote hoeveelheid magie in dit verhaal weet je helemaal niet hoe het allemaal gaat verlopen…

Lees vervolgens een klein, spannend fragment voor over het onderzoek van Sep en zijn mede-onderzoekers:

‘Ik heb nog iets (…) slechter zou aflopen… (blz. 169 t/m 171)

Lees ook:

Uitgeverij De Fontein, 2020