De tuin van de feeën

door Benjamin Lacombe, Sébastien Perez

In opdracht van het beruchte Kabinet van Occulte Wetenschappen van Raspoetin vertrekt de Russische botanicus Aleksandr Bogdanovitsj in 1914 naar het woud van Brocéliande in Bretagne. Het woud staat bekend om zijn geneeskrachtige planten en zijn volkslegendes. Bogdanovitsj moet er werken aan het ontwikkeling van een levenselixer. Hij begint vol goede moed aan zijn onderzoek en schrijft vol verwondering over zijn fantastische en magische vondsten in zijn logboek. Maar dan ontdekt hij zoiets wonderbaarlijks, dat dat zijn leven voorgoed zal veranderen…

Recensie

Betoverend. Verrassend. Kunstig. Magisch. Woorden schieten eigenlijk te kort om dit waanzinnig mooie boek te omschrijven.

Al bij het omslaan van de eerste bladzijde, waarbij het personage van de intrigerende cover je mysterieus aankijkt, door de takjes van een ragfijn bladerdek, kun je niet anders dan in vervoering raken. En dan.. de verwondering als daar ineens wetenschapper Aleksandr Bogdanovitsj zijn intrede doet en je meeleest in zijn aantekeningen over zijn onderzoek in een geheimzinnig Frans woud. Van sprookje naar wetenschappelijk logboek! Wauw.

In detail worden er planten beschreven en getekend – tot de wortels aan toe. Als je een sprookjesachtig verhaal verwachtte, dan kom je hier bedrogen uit! Bladzijde na bladzijde leer je over de genezende werking van planten en het doen van wetenschappelijk onderzoek. Totdat… de Pilularia animans haar intrede doet… een klein amfibiewezentje.

Dat is het begin van een wonderlijk verhaal over bizarre, kleine wezentjes die de botanicus ontdekt in het legendarische woud van Brocéliande. De lezer volgt het verloop van zijn onderzoek gedurende ruim een jaar en dan… verandert er iets. Data verdwijnen uit de aantekeningen, dreigbrieven van Raspoetin verschijnen over het achterhouden van onderzoeksresultaten… Langzaam wordt duidelijk dat Bogdanovitsj een nieuwe invulling voor zijn leven gevonden heeft. Een betoverend en dromerig einde, waarmee het citaat aan het begin van het boek, van Edgar Allen Poe, extra mooi wordt:

Zij die dagdromen, zijn zich bewust van dingen die ontsnappen aan hen die alleen ’s nachts dromen.

Voor kinderen zal de wetenschappelijk getinte tekst best wel pittig zijn en ook wat stijfjes aandoen. Het past wel bij het verhaal, maar makkelijke taal is het niet. Ook moet de lezer zelf uit de verschillende brieven, aantekeningen en tekeningen achterhalen wat er nu eigenlijk precies gebeurt. Aan het einde van het verhaal moet de lezer zelfs een code in een brief oplossen om de ware bedoeling te achterhalen. Een vrij ingewikkeld boek dus, maar oh, wat een plaatje. Zo wonderbaarlijk mooi getekend – dat zal veel kinderen met open mond laten genieten van dit betoverende prentenboek.

Lestips

Voor veel kinderen op de basisschool zal dit boek zonder begeleiding te moeilijk zijn om zelfstandig te kunnen lezen. De complexiteit van het verhaal zal hoogbegaafde kinderen echter wel aanspreken. Zij zullen misschien ook minder afgeschrikt worden door het formele taalgebruik.

Toch kun je dit boek prima klassikaal bekijken en bespreken. Gebruik het bijvoorbeeld als inspiratiebron voor een leuke opdracht over wetenschappelijk onderzoek!

Wetenschappelijk onderzoek

Juist de combinatie van wetenschap met magie is zo krachtig aan dit boek. Wat zou jij doen als je als wetenschapper zoiets betoverends zou ontdekken? Je hoeft natuurlijk niet mee te gaan in de magie van het verhaal, maar je kunt wel bespreken wat er gebeurt.

Ook is het interessant om te bekijken hoe de botanicus zijn onderzoek aanpakt: hij slaat een kamp op, maakt plannen, gaat op pad en maakt aantekeningen. Bekijk samen hoe hij de aantekeningen maakt: datum erbij, gedetailleerde tekeningen, dwars- en lengtedoorsnedes, ontledingen…

Gebruik vervolgens de verwondering die dit boek oproept om met de klas op onderzoek te gaan in en om de school! Ga mee in de fantasie van het boek en speel met de kinderen dat jullie op onderzoek gaan in een onbekend en mysterieus woud. Dat dit de bosjes om de hoek van de school kunnen zijn, maakt niet uit. Als je een bos in de buurt van de school hebt, des te beter!! Laat kinderen op zoek gaan naar planten of bloemen en laat ze omschrijven wat ze zien; laat ze tekenen hoe het eruit ziet. Zelfs de normaalste planten zullen ineens heel bijzonder blijken te zijn. Om het geheel compleet te maken, kun je de kinderen zelfs een soort ‘bevindingenbrief’ laten schrijven aan jou als leerkracht, waarin ze hun belangrijkste ontdekkingen beschrijven.

Uitgeverij Clavis, 2012