Droomopa

door Charlotte Dematons, Dolf Verroen

Thomas logeert bij opa en oma wanneer zijn opa plotseling doodgaat. Zomaar, in zijn slaap.

Thomas is bang dat hij opa zal vergeten, zijn opa die altijd zulke bijzondere dromen had…
maar gelukkig heeft Thomas zelf ook mooie dromen.

Winnaar Zilveren Griffel 2019.

Recensie

Jeetje, het zal je maar gebeuren. Je logeert bij opa en oma en ineens gaat een van de twee dood. Dan krijg je dus dit soort gedachten:

Ik ben bang dat ik te veel ben, dat ik in de weg loop, want vannacht is mijn opa gestorven. ‘Zomaar,’ zegt mijn oma. ‘Hij porde me wakker, keek me aan en was dood.’ (blz. 6)

Je zou denken dat dit dus ook een enorm verdrietig, heftig kinderboek is, maar gek genoeg is dat niet zo. Door de nuchtere vertelstijl van Dolf Verroen is dit boek helemaal niet zielig of vervelend om te lezen. De opa van Thomas is dood en dat is heel verdrietig, maar het is wel zoals het is en daar hoef je geen heel drama van te maken.

Toch raakt het boek je, want de emoties zijn wel echt. In plaats van verdriet is het eerder verbijstering, wat oma en Thomas voelen. Het verdriet lijkt pas later te komen en dat is misschien ook wel heel realistisch. Wat ook écht raakt, zijn de prachtige tekeningen van Charlotte Dematons. De grijstinten (met alleen een petje als rood accent) passen perfect bij de sfeer van het verhaal en roepen sterke gevoelens op. Gevoelens van rouw, verslagenheid en verdriet.

Mooi is hoe de sombere prenten worden afgewisseld door sprankelende prenten die de dromen van opa weergeven. De dromerige tekeningen leggen door hun vrolijke kleuren de nadruk op de mooie herinneringen aan opa en zijn gekke dromen waar hij altijd over vertelde.

Het is bijzonder dat Verroen en Dematons met zo weinig woorden en prenten – in een boek van slechts 35 pagina’s (!) – toch zulke sterke gevoelens kunnen oproepen. Het is een klein bundeltje troost voor kinderen die ook net een opa of oma zijn verloren. Hun gevoelens mogen er zijn, wat ze ook voelen. En de laatste bladzijden geven een heerlijk warm gevoel van troost en geluk.

Lestips

Ook al vind je dit boek in de bibliotheken waarschijnlijk bij de A-boeken; dit boek is ook nog heel mooi voor oudere kinderen. Je zou kunnen denken dat het niet leuk is om te lezen over een opa die doodgaat – waarom zou je dat willen lezen? – maar het mooie van dit verhaal én de tekeningen is dat het zulke sterke gevoelens kan oproepen. Dat zal wellicht een bijzondere ervaring zijn voor kinderen die normaal alleen grappige boeken of graphic novels lezen. Voor kinderen die ook net een grootouder verloren zijn, kan dit boek veel troost of herkenning bieden.

Dit boek komt waarschijnlijk het beste tot zijn recht als kinderen het zelf lezen. Zij kunnen dan echt in het boek ‘kruipen’ en niet alleen het verhaal lezen, maar ook de prenten tegelijkertijd bekijken. Ook geef je op die manier meer ruimte voor de gevoelens die het verhaal oproept.

Uitgeverij Leopold, 2018