Het Ministerie van Oplossingen en het spook van de Haviksburcht

door Sanne Rooseboom

In de bergen van Zwitserland staat de Haviksburcht, een grote villa die al meer dan dertig jaar leegstaat. Volgens buurtbewoners spookt het er…

Een paar kilometer verderop wordt de Internationale Conferentie voor alle Ministeries van Oplossingen ter wereld gehouden. Daar ontmoeten Nina, Alfa, Ruben, Kai en mevrouw Vis de veertienjarige Olivia van het Zwitserse ministerie. Zij vertelt over de Haviksburcht en de leden van het Nederlandse ministerie besluiten haar te helpen. Ze gaan bewijzen dat het er niet spookt, zodat er weer mensen kunnen wonen.

Maar het blijkt écht een enge plek. Nina krijgt steeds kippenvel als ze de verlaten burcht binnen gaat. En er zijn meer vreemde dingen aan de hand. Want waarom is er zo veel ruzie tussen de volwassenen op de conferentie?

Deel 5 in de serie Het Ministerie van Oplossingen. Het boek is prima zelfstandig te lezen, zonder kennis van de eerdere delen.

Recensie

Hoe fantastisch is het, als je niet alleen voor het Ministerie van Oplossingen kunt werken, maar ook nog eens deel mag nemen aan de internationale conferentie in Genève?! Nina, Kai, Ruben, Alfa en mevrouw Vis maken een droom van een reis in dit verhaal: naar Zwitserland om daar mensen uit de hele wereld te ontmoeten, allerlei interessante workshops en lezingen te volgen, te genieten van lekker eten en te slapen in luxe hotelkamers. En dat allemaal in het grootste geheim natuurlijk: niemand mag weten dat het Internationale Genootschap van Oplossingen bestaat!

Voor het kasteel stond een groot bord met daarop ook weer: INTERNATIONALE BIJEENKOMST VAN TUINARCHITECTEN. Dat was natuurlijk omdat niemand wist dat er Ministeries van Oplossingen bestonden, laat staan dat de mensen die ervoor werkten eens in de drie jaar samenkwamen in Genève. Als er toevallig iemand langs het kasteel zou rijden of online een kamer wilde boeken, dan zou hij denken dat het hele kasteel vol zat met mensen die alles wisten van tuinen inrichten. Mensen die het vijf dagen lang zouden hebben over kronkelpaadjes, planten en schuttingen. En tuinhuizen. En grind. (blz. 13)

©2023 Van Goor, illustratie van Mark Janssen uit Het Ministerie van Oplossingen en het spook van de Haviksburcht

Met veel humor trekt Sanne Rooseboom de lezer direct het verhaal in. Maar dit vijfde deel van de serie is ook gelijk het spannendste van allemaal! Sterker nog: het is zeker in het begin ronduit griezelig! Tijdens de conferentie horen de kinderen namelijk over een moeilijke zaak, die het Ministerie van Oplossingen in Zwitserland maar niet opgelost krijgt: over het spook van de Haviksburcht. De Vlaams-Zwitserse Olivia, het enige andere kind op de conferentie, vertelt over de mysterieuze gebeurtenissen in het vervallen landhuis.

‘Ze hebben ’s ochtends de muren in de kelder gecontroleerd op barsten en zijn toen weggegaan. Ze hadden gespannen schouders, kippenvel en hoofdpijn. En een van hen heeft iets gezien in de hoek van de kamer.’
‘Iets?’ vroeg Alfa.
‘Een schim,’ zei Olivia. ‘Nou ja, minder dan een schim. Een kleur. Toen ze nog eens keek was het weg.’
Nina voelde Alfa naast zich huiveren. (blz. 34/35)

©2023 Van Goor, illustratie van Mark Janssen uit Het Ministerie van Oplossingen en het spook van de Haviksburcht

Nina en Kai besluiten samen met Olivia een kijkje te gaan nemen in het landhuis. Kai is ervan overtuigd dat er een logische verklaring voor de geheimzinnige gebeurtenissen te vinden is. Dit boek is ook niet zozeer een fantasievol griezelverhaal, maar een zeer intrigerende detective. Daarbij is het mooi dat het niet alleen draait om de spannende gebeurtenissen, maar ook om de onderlinge verhoudingen tussen de kinderen. Het valt in al haar boeken op hoe mooi en respectvol Sanne Rooseboom schrijft over allerlei verschillende emoties en persoonlijkheden. Mooi is hoe de angstige Alfa uiteindelijk met een spannend avontuur in de besneeuwde bergen een echte heldenrol in dit verhaal krijgt.

©2023 Van Goor, illustratie van Mark Janssen uit Het Ministerie van Oplossingen en het spook van de Haviksburcht

Interessant is verder dat de spookachtige zaak voortkomt uit een groot maatschappelijk probleem: grote woningnood in Genève. Ook andere, grote wereldse problemen komen ter sprake: vluchtelingen, honger, klimaat… Allemaal zeer herkenbaar – en daarom met een boeiende vraag: is dat niet belangrijker om op te lossen dan een ruzie, pestgedrag of een geheimzinnig spookverhaal? Het leidt tot flinke ruzies op de conferentie en Nina merkt terecht op dat er wel meer vreemde dingen gaande zijn… Zouden er misschien ook nog Zilvermannen zijn die de boel saboteren?

De sfeervolle cover en illustraties van Mark Janssen en de beeldende details, zoals de naar zweetvoeten stinkende kaasfondue, maken de setting helemaal af. Het is fantastisch hoe Sanne Rooseboom alle gebeurtenissen samen weet te laten vallen. Het raadselachtige landhuis, de slimme kinderen en de mooie onderlinge verhoudingen maken dit verhaal tot een heerlijk leesboek, dat maar moeilijk weg te leggen is!

Lestips

Om dit boek te promoten, kun je de voorkant laten zien en dan het volgende fragment voorlezen:

‘Dit is de Haviksburcht (…) een rol speelde.’ (blz. 29 t/m 32)

Stop hier met lezen en vertel aan de kinderen dat Nina, Kai, Ruben en Alfa dit verhaal horen tijdens de geheime Internationale Conferentie voor alle Ministeries van Oplossingen ter wereld. Het is een onopgeloste zaak van het Ministerie van Oplossingen in Zwitserland en de burcht staat toevallig vlakbij het hotel waar ze op dat moment zijn. Je snapt het al: de Nederlandse kinderen gaan met de zaak helpen… Het wordt hun spannendste zaak tot nu toe!

Je kunt verder laten zien dat dit het vijfde deel van de serie is. Je hoeft de serie niet in de juiste volgorde te lezen, maar je leert de hoofdpersonen wel beter kennen als je het wel doet.

Het boek komt extra goed tot zijn recht in de winter, want een deel speelt zich in de besneeuwde bergen rondom Genève af.

Wereldproblematiek

Nina’s hoofd suisde van deze discussie. Er waren inderdaad heel veel problemen die het Ministerie níét oploste. Maar je kon toch ook niet alles doen? Je kon toch niet iedereen helpen? Of moest je dat wel proberen? (blz. 79)

Het hoofdstuk Oorlog en vrede (blz. 74) is voor kinderen ontzettend interessant, want het gaat om de vraag: heeft het eigenlijk wel zin om kleine problemen op te lossen als er zulke grote problemen in de wereld zijn? Dit kan een mooi klassengesprek opleveren. Lees dan eerst het hoofdstuk voor tot de vraag wordt gesteld:

‘Als alle problemen maar doorgaan ondanks onze eeuwen aan moeite, moeten we dan niet wat anders gaan doen?’ (blz. 79)

Laat de kinderen hier eens over in discussie gaan. Als het moment rijp is, kun je de laatste regels van blz. 79 voorlezen:

‘Natuurlijk blijven we (…) is er één.’ (blz. 79)

Wat vinden je leerlingen hiervan?

Van Goor, 2023