Laat een boodschap achter in het zand - Leesbevordering in de klas

Laat een boodschap achter in het zand Dit is een poëziebundel over evenhoevigen. Dat zijn alle dieren met twee of vier tenen. Dus welkom dikdik, giraf en wrattenzwijn.
Heb je drie tenen, zoals de tapir, dan mag je niet in dit boek. Of is er iemand die het voor de tapir opneemt?

Recensie

Bibi Dumon Tak won in 2018 de Theo Thijssen-prijs voor haar bijzondere non-fictie-oeuvre over dieren. Daar schrijft ze namelijk altijd over. Over dieren. En altijd waargebeurd. Het was dan ook extra spannend toen haar uitgeverij vlák voor uitreiking van deze prijs dit boek uitbracht. Een boek met gedichten! Is Bibi Dumon Tak dan ook een dichter?! Met filosofische gedachten en gevoelens en zo? Dat laatste zal ongetwijfeld zo zijn, maar door dit boek komen we ze niet te weten. Dit boek gaat namelijk weer over dieren. En… over feiten!

Laat een boodschap achter in het zand Dit boek is werkelijk heel bijzonder: je leert er allerlei evenhoevige dieren door kennen, maar dan wel op een poëtische manier. Informatief is het zeker, want kende jij de gerenoek of de daeodon al? Of wist je hoe de Pyrenese steenbok is uitgestorven? Na het lezen van dit boek wel. Dumon Tak beschrijft de zeer diverse dieren vaak op prachtige, poëtische wijze. Neem nu de introductie van het Siberisch muskushert:

Wanneer de nacht
het licht uitdoet
en de duisternis
het land bedekt
dat is de tijd dat hij tevoorschijn komt
en uit zijn sluimering wordt gewekt.

Dat is weer eens wat anders dan ‘Het Siberisch muskushert is een nachtdier.’ Fantastisch! Daarnaast is het boek ook nog eens met ontzettend veel humor geschreven. Zoals de contactadvertentie van de wilde kameel (Komt uit Mongolië, Gobi wstn. | Chinese uit Lop Nur geen probl. | Mag ook hele harem zijn.), het radio-interview met het nijlpaard of de hilarisch beschreven ‘live sportuitzending van Serengeti-tv’ waarin de trek van de blauwe gnoe met veel drama door ‘de verslaggever ter plaatse’ (giraf GeeTee) wordt omschreven.

Geniaal is ook de klacht van de okapi (registratienummer OK001) over discriminatie van de onevenhoevigen, die niet in dit boek mochten. Hoe het de tapir, als dier met drie tenen, dan toch gelukt is in dit boek te verschijnen… dat is misschien nog wel de beste vondst van het hele boek. Kortom, dit boek is niet alleen informatief, maar ook vreselijk grappig en ontzettend verrassend en origineel.

En – last but not least – het boek wordt nog eens éxtra mooi door de prachtige, afwisselende illustraties van Annemarie van Haeringen. Vooral de cover is buitengewoon. Heb je al goed naar de vlekken op het boek gekeken?
Ge-wel-dig!

Echt een ongelooflijk veelzijdig boek; niet alleen geschikt voor liefhebbers van dieren, maar ook voor liefhebbers van poëzie, mooie illustraties en van humor. Maar vooral is het boek geschikt voor kinderen (en volwassenen) die helemaal niets hebben met poëzie of non-fictie over dieren. Want na het lezen van dit boek zullen zij daar vást anders over denken. Door dit boek zullen kinderen ervaren hoe verfrissend, verrassend, grappig en interessant goede boeken kunnen zijn!

Lestips

Dit boek mag eigenlijk niet ontbreken in je schoolbibliotheek. Drie redenen:

Je kunt de gedichten gebruiken als lesstof voor diverse onderwerpen, zoals lessen over bedreigde diersoorten (De oryx, De Pyrenese steenbok), aanpassing aan habitats (De vicuña), de voedselketen (Het knobbelzwijn) of prehistorische dieren (De daeodon). Of lees bijvoorbeeld het gedicht over De blauwe gnoe en de giraf opnieuw voor als je het hebt over dierenmigraties. Beter dan dit wordt het niet.
Bibi Dumon Tak heeft in 2018 de belangrijkste prijs in de kinder- en jeugdliteratuur gewonnen: de Theo Thijssen-prijs. Als er iemand goed kan schrijven over dieren, dan is zij het. Bovendien is zij een schrijfster die kinderen dus – als je het hebt over literatuureducatie – zouden moeten (leren) kennen.
Dit boek laat zien dat non-fictie totaal niet zakelijk of saai hoeft te zijn. Het is grappig, betoverend en ook nog eens interessant. Oh ja, en prachtig geïllustreerd. Zo mooi kan non-fictie zijn!