Luchtpiraten

door Dan Walker

Zoya DeLarose woont in een weeshuis. Na een uitstapje aan het luchtvaartmuseum staat haar wereld op zijn kop: ze wordt ontvoerd en als ze midden in de nacht wakker wordt, blijkt ze zich te bevinden op het dek van een krakend luchtschip! Ze heeft geen idee waarom ze aan boord gebracht is en ze weet al helemaal niet dat haar leven vanaf nu nooit meer hetzelfde zal zijn…

Zoya belandt in een gevaarlijke wereld vol zwaardgevechten, nachtelijke rooftochten, zwevende eilanden, meteorietenregens en verloren schatten. Maar ze sluit ook vriendschap. En dat is maar goed ook, want in de strijd tegen haar meedogenloze vijand kan ze alle hulp gebruiken…

Vertaald door Willeke Lempens.

Recensie

Door de tekst op de achterflap (niet de tekst hierboven) word je eigenlijk een beetje op het verkeerde been gezet: je verwacht dat Zoya vanuit onze normale wereld terechtkomt in een soort Neverland met vliegende schepen, piraten en elfjes. Immers, ze komt terecht op een luchtschip en de titel van het boek is ‘Luchtpiraten’! Maar zo zit het niet: in de wereld van Zoya zijn luchtpiraten en luchtschepen de normaalste zaak van de wereld. De hele lucht is ervan vergeven: vrachtvliegtuigen, luchtbussen, toeristenluchtschepen, slagschepen, cruiseschepen en dus ook piratenluchtschepen.

Hoe deze wereld zo ontstaan is, doet blijkbaar niet terzake en dit is ook wel meteen een beetje kenmerkend aan het boek: er zit weinig diepgang in en er zijn veel losse, rammelende verhaallijnen. Zoya komt terecht op een luchtschip van een stel piraten dat vergelijkbaar is met de bende van Robin Hood: ze stelen van de rijken en geven aan de armen (hoe dit zo gekomen is, wordt niet echt uitgediept). Zoya hoort op het schip over haar levensgeschiedenis. De kapitein van het schip drukt Zoya op het hart hier niets over te vertellen – aan niemand! – wat ze natuurlijk prompt toch doet, want ‘hij had nu eenmaal iets waardoor ze hem vertrouwde.’ (blz. 103) Dit zou hét moment zijn voor een spannende wending in het verhaal, maar – en dit is eigenlijk het meest verrassende – er komen weinig onvoorspelbare wendingen in het verhaal voor. Bovendien zit het verhaal vol met onwaarschijnlijkheden en clichés. Dit haalt de spanningsboog wel flink naar beneden.

Beelddenkers zullen dit boek echter waarschijnlijk wel waarderen, want het verhaal is erg filmisch geschreven: theatraal en vol actie. De cover geeft wat dat betreft de inhoud perfect weer! Daarnaast moeten we niet vergeten dat dit een kinderboek is en kinderen hebben door hun beperkte film- en leeservaring veel minder last van clichés en voorspelbaarheid dan volwassenen.

Kortom: hoewel dit boek literair gezien geen hoogstandje is, zal dit boek voor veel leesplezier kunnen zorgen, want kinderen – vooral jongens – zullen ongetwijfeld genieten van de stoere piraterij, de theatrale gevechten en de fantasiewereld waar Zoya zich in bevindt.

Lestips

Dit is zeker een boek waarmee je heel wat actieliefhebbers aan het lezen kunt krijgen! Hoewel de hoofdpersoon een (stoer) meisje is, verwacht ik dat vooral jongens zich aangesproken zullen voelen door het thema en de flitsende cover. Het feit dat het boek uit (vele) korte hoofdstukken bestaat, is bovendien nog een pluspunt voor de wat minder gretige lezer.

Lees onderstaand fragment (hoofdstuk 8) voor als boekpromotie, nadat je eerst bovenstaande samenvatting hebt gegeven. Zoya heeft net ontdekt dat ze op een luchtschip gevangen zit.

Zoya’s hart bonsde (…) van haar parachute. (blz. 33 t/m 37)

Uitgeverij Van Holkema & Warendorf, 2017