De nacht van 2 april

door Jan Simoen

Het is 1963. Joris speelt graag met zijn vrienden in de Vlaamse duinen, waar nog overal bunkers te vinden zijn uit de Tweede Wereldoorlog. Altijd zijn ze op zoek naar restanten zoals helmen en ijzeren staven, waarmee ze de oorlog naspelen. Om het spel nog spannender te maken, zoekt Joris tussen de spullen van zijn vader. Hij vindt een oude foto uit de oorlog, van een man die hij nog nooit heeft gezien. Waarom verstopt zijn vader die foto? Zou het iets te maken hebben met de nacht van 2 april 1943? In die nacht werd het torentje van het gemeentehuis kapot geschoten. Joris gaat met zijn vrienden op onderzoek uit.

Recensie

Als je de samenvatting leest en het omslag van het boek ziet, verwacht je een spannend verhaal over het verzet, jodenvervolging of oorlogsgeheimen. Maar niets is minder waar: het verhaal kabbelt rustig voort en de climax is niet heel spectaculair. Spannend is het verhaal zeker niet.

Toch is het een mooi verhaal, dat goed de tijdgeest van Vlaanderen in de jaren ’60 weet neer te zetten. Je proeft hoeveel invloed de oorlog nog heeft in het dagelijks leven, juist doordat er niet over gesproken wordt door de volwassenen. Wat dat betreft is het goed te begrijpen dat Joris en zijn vrienden op zoek gaan naar de geschiedenis achter de foto: van zijn ouders zal hij niets te horen krijgen.

Het verhaal leest heel gemakkelijk en vertelt rustig over de belevenissen van Joris en zijn vrienden in de duinen. Volgens de achterflap groeide de schrijver zelf op aan de kust en is het verhaal bijna echt gebeurd. Al met al is dit eerder een boek voor volwassenen: waarschijnlijk spreekt het verhaal, vanwege de nostalgische sfeer, mannen die in de jaren ’60 opgroeiden meer aan dan de huidige jeugd.

Lestip

Als er al een les uit dit boek geleerd kan worden, dan is het dat België net zo hard in oorlog was met Duitsland als Nederland. Ook daar noemden ze de Duitsers moffen, stonden er bunkers langs de kust en werd er flink gevochten. En ook daar hadden ze verzetshelden: “strijders”.

Dit komt terug in het volgende fragment (ook te gebruiken voor boekpromotie):

Een paar dagen (…) En dat prikt. (blz. 89 t/m 95)

Uitgeverij Querido, 2012