Nevermoor – Morrigan Crow en het Wondergenootschap

door Jessica Townsend

Morrigan Crow is vervloekt. Ze wordt beschuldigd van allerlei rampen en is gedoemd om te sterven in de nacht van Avondstond: de laatste dag van het Tijdvak. Maar vlak voordat de Meute van Rook en Schaduw haar komt halen, wordt ze gered door de zonderlinge Jupiter Noord.

Hij neemt haar mee naar een nieuwe, wonderlijke wereld: Nevermoor. Het enige wat Morrigan moet doen om daar te mogen blijven, is lid worden van het exclusieve Wondergenootschap. Maar dan moet ze wel eerst vier onmogelijke proeven doorstaan en bewijzen dat ze een uniek talent heeft. Helaas heeft ze geen idéé wat haar talent zou moeten zijn… Jupiter is er echter van overtuigd dat het haar gaat lukken. Waarom is hij daar zo zeker van? Wat weet hij dat zij niet weet? En belangrijker: lukt het haar om uit de klauwen van de Meute van Rook en Schaduw te blijven of krijgt deze haar toch te pakken?

Eerste deel van de serie Nevermoor.
Vertaald door Sabine Mutsaers.

Recensie

Gouden letters en een prachtige schittering op een leerachtig aanvoelende stofomslag… dit boek is aan de buitenkant al betoverend. En dan die prikkelende tekst, bovenaan:

Stap binnen in de wonderlijke wereld van Nevermoor waar magie je stoutste verwachtingen overtreft…

Nou, dit boek belooft wat! Maar het verhaal start niet in Nevermoor, maar in de woonplaats van Morrigan: Jakhalsgat, in de staat Groot Wolfsare. Net zo onbekend voor de lezer dus als Nevermoor. Al gauw blijkt ook dat niet alleen Nevermoor een wonderlijke wereld is; ook de wereld waarin Morrigan eerst leeft, is compleet anders dan de onze. Het is dan ook even inkomen in dit magische verhaal. Morrigan woont in de Republiek Winterzee, waarin haar vader kanselier is van een van de vier staten. Omdat Morrigan vervloekt is – wat dat inhoudt, wordt al lezende duidelijk – zal ze, net als alle vervloekte kinderen, sterven in de nacht van Avondstond. Ook dat roept in eerste instantie alleen maar vraagtekens op. Gewoon doorlezen, alles wordt vanzelf duidelijk!

Toch wordt het gevoel van verwarring alleen maar groter als Morrigan in Nevermoor belandt. Want wat komt ze daar precies doen? Wie is Jupiter Noord en is hij te vertrouwen? Waarom denkt hij dat ze lid kan worden van het Wondergenootschap? Niet alleen jij als lezer zal in verwarring zijn, maar ook Morrigan zelf snapt er allemaal niets van. Tegelijkertijd ontvouwt zich een wereld waar je – net als Morrigan – alles over wilt weten.

Nevermoor wordt bevolkt door kleurrijke personages en Morrigan woont er in een zeer bijzonder hotel. Om er te mogen blijven, moet Morrigan alle proeven van het Wondergenootschap goed doorstaan. Deze magische proeven testen de kennis, vaardigheden en persoonlijkheid van de deelnemers en net als Morrigan leef je als lezer steeds naar een volgende proef toe. Wat voor bijzondere test staat haar nu weer te wachten?! (Dat de proeven de rode draad van het verhaal zijn, blijkt ook wel uit de oorspronkelijke, Engelse titel: The trials of Morrigan Crow.)

Het verhaal doet denken aan Harry Potter, De Hongerspelen en de testen in Divergent en toch is het ook weer compleet anders. In ieder geval een stuk vriendelijker en met veel humor geschreven. Nevermoor is spannend, verrassend en heel fantasievol. Het verhaal is zo intrigerend dat het bijna niet weg te leggen is. Doordat je als lezer in feite het verhaal beleeft in dezelfde onwetendheid als Morrigan, is het heel gemakkelijk om je met haar te identificeren. Een ontzettend prikkelend boek, dat heel erg doet uitzien naar het vervolg!

Lestips

Iets minder ervaren lezers zullen best een pittige kluif hebben aan dit boek van 380 pagina’s. Vooral het ingewikkelde begin, waarin alles pas duidelijk wordt door verder te lezen, vraagt wel enig doorzettingsvermogen. Een goede introductie en de belofte dat dit een geweldig, magisch verhaal is, dat niet onderdoet voor Harry Potter, zal kinderen hopelijk wel over de streep krijgen!

Een fragment dat heel nieuwsgierig maakt naar de wonderlijke wereld van Nevermoor:

‘Ik weet wat (…) ontbijt hebt meegebracht.’ (blz. 44 t/m 47)

Of het boek zich ook leent als voorleesboek in de klas, zou je even moeten uittesten. Het verhaal is – zeker het begin – best complex. Het kan heel goed zijn dat door steeds korte stukjes te lezen, het verhaal te lang onduidelijk blijft. Anderzijds zit er zoveel humor en spanning in, dat het zeker een boek is dat zowel jongens als meiden zal aanspreken en waar je samen met de klas heel veel plezier aan kunt beleven!

Verder is het goed om te weten dat de serie zich dusdanig ontwikkelt dat de verdere delen steeds dikker worden, maar ook grimmiger. Het mooiste is dus als kinderen deze serie beginnen in groep 8 en dan op die manier doorlezen. Deel 3 zou ik gezien de complexiteit, dikte en inhoud categoriseren als een boek voor 12 jaar en ouder. Er zullen zeker jongere kinderen zijn die het boek al ‘aankunnen’, maar het is eigenlijk zonde om er op te jonge leeftijd aan te beginnen. Vergelijk het maar met Harry Potter: die boeken worden ook steeds dikker en spannender.

Uitgeverij Luitingh-Sijthoff, 2018