Plafondmeisje

door Fran Bambust

Imke is het normaalste meisje op de hele wereld. Een modelkind. Saai ook. Saai als gekookte aardappelen, witte sokken of de kleur van het plafond. Zo saai dat niemand haar ziet staan. Tot ze op een dag wakker wordt en op het plafond valt. Ja, bovensteonder nog wel. Dat vinden de agenten van de natuurwetpolitie natuurlijk niet oké. De wet van de zwaartekracht mag niet overtreden worden! Dat is het begin van een spannende achtervolging, want het bevalt Imke wel om anders te zijn dan de rest…

Recensie

Dit boek trekt direct de aandacht door de mooie illustraties van An Van Dooren. Maar ook de tekst op de achterkant maakt erg nieuwsgierig:

Een humoristisch boek dat buiten de lijntjes kleurt en op een speelse manier vertelt hoe het voelt om anders te zijn. Verrassend en verrukkelijk. Voor kinderen vanaf 11 jaar, 2 maanden en 6 dagen.

Het boek maakt de belofte meer dan waar: dit grappige verhaal is ontzettend origineel en vindingrijk en anders dan welk boek dan ook. Ook de diepere laag in het verhaal is bijzonder goed getroffen: zonder ook maar enigszins zwaar te worden, wordt de lezer aangemoedigd om buiten de lijntjes te durven denken; om anders te durven zijn dan anderen.

De auteur komt uit Vlaanderen en dit is te merken aan het Vlaamse taalgebruik (leraars i.p.v. leraren bijvoorbeeld). Het verhaal blijft echter nog steeds makkelijk leesbaar voor Nederlandse kinderen. Wat ‘de normaalschool’ is, wordt uitgelegd (de Vlaamse pabo).

Het verhaal zit verder vol met taalgrapjes en dubbelzinnigheden: zo heb je het Wettenschapelijk Instituut en moeten de mensen die anders zijn ‘moetschoenen’ dragen om weer normaal te zijn. Ook geweldig: het hoofdstuk waarbij Imke op het plafond terecht komt is op zijn kop in het boek gebonden. Je moet het boek draaien om het te kunnen lezen. Dit alles maakt het een heel speels en grappig boek.

Lestips

Een leuk voorleesboek! Niet te dik en een grappig en spitsvondig verhaal.

Wil je het verhaal promoten, gebruik dan het volgende fragment:

Als je je wangen (…) was ze weg. (blz. 13 t/m 22)

Media

Wat ik ook wel een erg grappig stukje vind, is een fragment waarin de media op de hak worden genomen. Een verslaggeefster vertelt:

‘Het gevecht moet enorm zijn geweest. Er zijn kraters geslagen.’
Vergrote beelden van een stukje kapotte weg.
‘En sommige stukken van de centrale zijn volledig vernield.’
Beelden van een stukje muur in aanbouw.
(blz. 96)

Het vertelt subtiel dat de media de werkelijkheid niet altijd goed tonen en vaak op zoek zijn naar sensatie. Je moet dus niet altijd geloven wat je op televisie ziet! Een waardevolle les, waar kinderen wellicht snel overheen lezen. Hierdoor wordt de meerwaarde van voorlezen meteen duidelijk. Er zit meer in dit verhaal dan je in eerste instantie misschien zou vermoeden!

Uitgeverij Clavis, 2012