Podkin Eenoor

door Kieran Larwood

Het is Midwinternacht als een rondreizende bard aankomt in de konijnenburcht van Doornwoud. In ruil voor een maaltijd en een slaapplek wil hij wel het échte verhaal over Podkin Eenoor vertellen. Ieder konijn weet wie Podkin Eenoor is. Jong en oud kent de mythische verhalen over hun moedige soortgenoot. Maar dit is geen verhaal over zijn heldendaden… Ademloos luisteren de konijnen naar de geschiedenis van Podkin – het dappere konijntje dat hun allergrootste vijand, de wrede Goroms, moest zien te verslaan. Het is het verhaal van een spannende en avontuurlijke tocht, op de vlucht voor de Goroms.

Dit is het eerste deel van een trilogie.

Recensie

Een verhaal in een verhaal – dat is hoe je dit boek het beste kunt omschrijven. Of eigenlijk soms zelfs een verhaal in een verhaal in het verhaal. En dat in een wereld die wij niet kennen: een wereld met alleen maar konijnen die rechtop lopen “zoals mensen dat ooit deden” (blz.8). Wonderbaarlijk genoeg lukt het de auteur van het boek om je helemaal op te laten gaan in deze wereld. Net als de kleine konijntjes in het verhaal raak je vanzelf geboeid door het verhaal over Podkin Eenoor.

Het verhaal is behoorlijk spannend: wrede Goroms, met een pantser vol scherpe ijzeren stekels, willen de macht over alle konijnenburchten overnemen en moorden daarom alle stamhoofden en hun zonen uit, nemen de rest van het volk gevangen en vormen ze om tot slaven. Podkin, zoon van een stamhoofd, weet samen met zijn zus Paz en broertje Poek te ontvluchten en dát is het verhaal dat verteld wordt: hoe Podkin uit de klauwen van de Goroms probeert te blijven.

Het mooie omslag van het boek (met reliëf) geeft goed de sfeer van het boek weer: duister en mysterieus. Het boek bevat daarnaast enkele zeer gedetailleerde, donkere zwart-wit tekeningen van David Wyatt (die eerder ook boeken van bijv. J.R.R. Tolkien illustreerde). Deze dragen extra bij tot de grimmige sfeer van het boek.

Dat de auteur leerkracht op een basisschool is, verklaart wellicht de vette moraal die hij af en toe in het boek legt. Deze is zó nadrukkelijk aanwezig dat het het verhaal soms wat onderbreekt. Sterker nog: een hoofdstuk waarin dit gebeurt héét zelfs ‘Onderbreking’! (en gaat over het feit dat gokken heel dom is om te doen) (blz. 162/163). Zijn mening over bepaalde zaken klinkt wel vaker door in het verhaal (“Godsdienst zorgde er soms voor dat konijnen de raarste dingen deden.” (blz. 219)). Echt storend is het niet, maar opvallend is het wel.

Een bijzonder boek is het zeker. Het weet de kracht van verhalen vertellen heel goed over te brengen en neemt je mee naar een magische en nieuwe wereld. Het verhaal bouwt prachtig op naar een climax, die hopelijk in de volgende twee delen (deel 2 is inmiddels verschenen) in dezelfde sfeer wordt vervolgd. Het verhaal over Podkin Eenoor is nog lang niet afgelopen…

Lestips

De vormgeving van het boek zal leerlingen wel aantrekken tot het lezen van dit boek; de titel zal dit waarschijnlijk niet doen. Podkin Eenoor?? Dat zegt natuurlijk helemaal niets. Daarom echt een boek om te promoten. Vertel eerst waar het boek over gaat en lees vervolgens het volgende fragment voor. Hierin vallen de Goroms de burcht van Podkins vader binnen.

Podkin wilde net (…) jullie komen halen.’ (blz. 21 t/m 29)

De liefhebbers van fantasy en spanning zullen het boek waarschijnlijk bijna uit je handen grissen om te weten hoe het verder gaat!

Op de website van de uitgever kun je de eerste twee hoofdstukken (waarin dit fragment ook te vinden is) lezen. Ook kun je er podcasts vinden, waarin het verhaal heel mooi, met een diepe mannenstem (van Jan Meng) wordt voorgelezen. Aflevering vijf beslaat het grootste gedeelte van bovenstaand fragment!

Uitgeverij Gottmer, 2017