1545. Tijdens de bouw van de stadswallen van Gandamme verongelukt een van de ploegbazen, onder zeer verdachte omstandigheden. Als Mats, de zoon van de ploegbaas, vervolgens aan het werk gaat op de wallen, lijkt ook zijn leven in gevaar. Samen met de dochter van de bouwmeester gaat hij op onderzoek uit.
Ook in het heden zorgen de bouwplannen van de stadswallen voor een groot mysterie. Want waar zijn ze gebleven?? Ophelia verhuist met haar moeder naar het huis van de middeleeuwse bouwmeester Pieter Frans. Samen met haar vrienden Wiet Waterlanders en Indigo gaat ze op zoek naar de verdwenen bouwplannen. Dan stuiten ze echter op een verdacht cateringbedrijfje dat banden blijkt te hebben met de gevaarlijke organisatie Formaat A5. Een behulpzame koe en de zéér aanwezige schlagerzanger Rudi Kolibri bieden gelukkig hulp uit onverwachte hoek.
Vijfde deel in de serie Wiet Waterlanders.
Recensie
Dit omvangrijke (444 pagina’s) en mooi verzorgde boek, met prachtige dikke kaft en leeslintje, is het vijfde deel van een trilogie. ‘Of toch ongeveer’, staat al op de achterflap geschreven. Het is een voorproefje van de soort humor die je in dit boek zult tegenkomen.
Het boek speelt zich afwisselend in het verleden en het heden af – te zien aan de kleur van de pagina’s. Het verhaal dat zich in het verleden afspeelt, is spannend, mysterieus en mooi beschreven. Het verhaal leest prettig en heeft, hoewel het zeker humoristische elementen bevat, een serieuze insteek. Hoe anders is het verhaal dat zich in het heden afspeelt! De belevenissen van Wiet Waterlanders en zijn vrienden worden op zeer melige en vaak flauwe manier omschreven. Hoewel sommige kinderen hier de humor ongetwijfeld van zullen inzien, leidt het ook enorm af van het eigenlijke verhaal. Het zorgt ervoor dat het verhaal behoorlijk langdradig wordt, waardoor het soms moeilijk te volgen is. Oeverloze dialogen van de kibbelende Ophelia en Indigo werken wellicht op de lachspieren, maar geven het verhaal weinig inhoud.
De samenhang tussen het verhaal in het verleden met de belevenissen van Wiet Waterlanders, Ophelia en Indigo is bijzonder klein. Hoewel de bouwplannen wel een soort van rode draad in beide verhalen vormen, hebben de gebeurtenissen weinig met elkaar te maken. Het verhaal van Wiet Waterlanders en zijn vrienden lijkt eerder samenhang te hebben met de eerdere delen van de serie. Dus hoewel dit boek prima te begrijpen is zonder kennis van de eerdere delen, zal het verhaal waarschijnlijk beter tot zijn recht komen als je de eerste delen wél gelezen hebt.
Lestip
Dit verhaal is best lastig te promoten, omdat het nogal wisselt in stijl. Sommige stukken zijn bijvoorbeeld echt spannend; andere stukken door de grote meligheid juist weer helemaal niet. Omdat dit het laatste deel van de serie is, is het überhaupt de vraag of het slim is om dít deel te promoten; wellicht is het beter om bij deel 1 te beginnen! Mocht je echter dit boek mee willen nemen in de Kinderjury 2017-activiteit, dan raad ik aan om twee fragmenten voor te lezen, om beide kanten van het verhaal te laten horen. Op die manier kunnen kinderen beter beoordelen of het een boek is dat bij hen past.
Geef eerst de samenvatting en lees daarna het begin van het verhaal voor. Dit is een spannend, serieus fragment, waarin het ongeluk in het verleden wordt beschreven.
De avondschemering nam (…) het drama toe. (blz. 8 t/m 11)
Vertel vervolgens dat dit boek niet zo serieus en schokkend is als je wellicht zou denken. Vertel dat je nu een fragment uit het verhaal gaat voorlezen, dat zich in het heden afspeelt.
‘Weet je wat (…) kast gevallen was. (blz. 221 t/m 225)
Uitgeverij Van Halewyck, 2016
Bekijk bij bol: Bekijk bij bol: Bekijk bij bol: Bekijk bij bol: Bekijk bij bol:Series: Wiet Waterlanders | Onderwerpen: 2016, Criminaliteit, Middeleeuwen, Serie, Spionage, Stadswallen, Vlaams