Alles wat mist

door Melanie Conklin

Als Maddy een mysterieuze jongen ontmoet in het bos, schrikt ze zich kapot. Ze is er bijna zeker van dat dit Billy is – de jongen die al zes maanden vermist wordt. Maar omdat Maddy in het verleden heeft bewezen een nogal rijke fantasie te hebben, vermoedt ze dat niemand haar zal geloven. Haar moeder niet, haar stiefvader niet en zéker de politie niet.

Maddy gaat op onderzoek uit en ontdekt de schokkende waarheid over Billy. Ook komt ze er tijdens haar zoektocht achter dat vrienden de leuke én stomme dingen in het leven een stuk beter maken.

Vertaald door Tine Poesen.

Recensie

Het meisje dat ‘wolf’ riep. Als je deze titel van hoofdstuk 3 leest, snap je meteen wat het probleem is met Maddy. Maddy ziet overal bedreigingen en gevaar en belt nogal snel de politie…

Bij elk telefoontje waren de agenten een tikkeltje minder vriendelijk en werden de zorgrimpels op mams voorhoofd een tikkeltje dieper, tot ze wel vouwen in een gesteven tafelkleed leken. (blz. 27/28)

Het is dan ook niet vreemd dat ze besluit níet te bellen als ze denkt dat ze de vermiste Billy Holcomb in het bos ziet. Wie gaat haar geloven? De jongen blijkt ook nog eens Eric te heten en zit na de voorjaarsvakantie gewoon bij haar in de klas. Toch is er iets vreemds met hem aan de hand. Waarom maakt hij overal boobytraps? Wie is die Kelsey die met hem in een caravan in het bos woont? Maddy is vastbesloten de waarheid boven tafel te krijgen.

Dat lijkt dus een beetje detective-achtig, maar dit boek is zoveel meer!! Maggie is namelijk niet zómaar zo wantrouwig: Eén klein foutje, meer is er niet nodig om je wereld voorgoed te veranderen. Voor je het weet, heb je geen vader meer. Ineens wordt de titel van het boek duidelijk… Dit verhaal dompelt je, zonder ook maar een moment zwaar te worden, onder in grote thema’s als rouw, liefde, familie (stiefouders), veranderende vriendschappen en zelfs huiselijk geweld. Levensbepalende veranderingen dus, wat nog eens benadrukt wordt doordat het boek uit twee delen bestaat: Alles wat was en Alles wat is.

Ik dacht aan hoe de lucht om ons heen leeg leek, maar dat eigenlijk niet was. Hoe leven afhangt van dingen die we niet kunnen zien. En hoe we misschien allemaal tijdreizigers zijn, die proberen onze eigen weg te zoeken. (blz. 130)

Zo verandert het boek langzaam in een prachtig coming-of-age verhaal, waarin Maddy haar plekje in de wereld probeert te vinden. Het verhaal laat je nadenken over goed en fout en laat je zien dat niet alles altijd is zoals het lijkt. Het laat je beseffen dat dingen heel erg kunnen veranderen als je in de puberteit komt, maar dat dat ook niet het einde van de wereld is. Het leven is nooit af.

Het is een fantastisch verhaal, met veel humor en prachtige, soms filosofische zinnen. Wát een mooie inzichten geeft dit boeiende verhaal. Het laat je lachen, maar wellicht ook een traantje wegpinken… Het is een verhaal dat heel veel lezers verdient.

Lestips

Om dit mooie boek te promoten, zou ik eerst de eerste alinea van de achterkant voorlezen en daarna hoofdstuk 3. Dat leest lekker vlot weg, is grappig, maar tegelijk ook ontroerend, want eigenlijk is het heel zielig dat Maddy zich steeds zoveel zorgen maakt.

Toen Billy Holcomb (…) geen vader meer. (blz. 26 t/m 30)

Waarschijnlijk maakt dit hoofdstuk al flink nieuwsgierig (want wat is er met haar vader gebeurd? En wás het nou Billy Holcomb of niet?!), maar lees ook nog even de tweede alinea van de achterkant van het boek voor. Hopelijk willen veel kinderen het dan lezen!

Kinderen die houden van de boeken van Rebecca Stead zullen dit boek ook prachtig vinden, want die geven hetzelfde gevoel. Andersom werkt het natuurlijk ook: vindt een leerling dit boek mooi, raad dan ook meteen Wie je morgen bent en De lijst van dingen die niet zullen veranderen aan.

Levend Museum

Maddy en haar klas krijgen in dit boek een ontzettend leuke opdracht op school: bouw een Levend Museum! (blz. 72/73). Het staat enigszins los van het thema van dit verhaal, maar het is wel een inspirerend lesidee voor een geschiedenisproject:

Dat klonk niet bepaald spannend, maar toen legde ze uit dat we ons gingen verkleden als mensen uit de geschiedenis en hun verhalen gingen vertellen, wat best cool was. (blz. 73)

En ook leuk: de kinderen kunnen er zelfs een prijs mee winnen: een boekenbon en een pizzalunch met de juf. Wat een grappig idee!

Fontaine, 2021