Het knipmes

door Nadja Van Sever

Joppe is de pleegzoon van Koen en Timon. Hij wil helemaal geen pleegvaders. Hij wil bij zijn eigen moeder gaan wonen, maar die wil niet voor hem zorgen. Als Koen en Timon ook nog een pleegdochter in huis gaan opnemen, slaan de stoppen door. Hij reageert zich af op het schoolplein, op de huisraad, op zijn papa’s en vooral op zijn ‘zusje’. Het helpt hem niet. Misschien wordt het tijd om zijn knipmes tevoorschijn te halen…

Recensie

Nadja Van Sever laat je in haar boeken kennismaken met boeiende hoofdpersonen. In haar eerdere boek Een koekje van eigen deeg kruip je in het hoofd van pestkop Karlijn en ook in dit boek kruip je in het hoofd van een niet al te vriendelijk personage. Joppe is boos. Verongelukt. Teleurgesteld. En heel erg bang dat niet alleen zijn moeder, maar ook zijn pleegvaders hem laten stikken. Zijn pleegvaders willen namelijk nog een pleegkind in huis nemen. Dat zorgt ervoor dat de emoties bij Joppe hoog oplopen! Opvallend, want Joppe woont al tien jaar – zijn hele leven – bij K en T (ik vind het lastig om hun namen voluit te zeggen), maar is blijkbaar nog steeds bang om afgewezen te worden.

Menen ze dit echt? Gaan ze er een nieuw kind bij nemen? Willen ze een braaf meisje dat braaf op hun schootje zit? Zijn ze dan niet meer gelukkig met mij? Ik laat dit niet gebeuren. Hier komt helemaal niemand anders wonen! Daar zal ik wel voor zorgen! (blz. 12)

©2022 Clavis, illustratie van Anna Sikkes uit Het knipmes

Echt knap hoe goed deze Vlaamse schrijfster duidelijk maakt hoe heftig hechtingsproblematiek is. Joppe heeft niet alleen woede-uitbarstingen, maar hij kampt ook met nachtmerries en zit niet lekker in zijn vel. Het is zelfs zo erg dat hij zichzelf verminkt om zich weer beter te voelen.

Ik trek mijn mouw op en krab me over mijn onderarm. Het maakt witte strepen op mijn huid die daarna mooi rood kleuren. Dat maakt me kalm. Ik werp snel een blik op K en T, maar ze zien gelukkig niet wat ik doe. Mijn hartslag daalt. De donkere wolken in mijn hoofd verdwijnen. Ik heb alles eer onder controle. (blz. 10)

In iets meer dan 100 pagina’s wordt zo een psychologisch zeer interessant en tegelijk ontroerend verhaal neergezet. Ook het schrijnende verhaal van het nieuwe pleegzusje van Joppe maakt indruk, en het zal kinderen behoorlijk schokken dat Joppe daar weinig empathie voor kan opbrengen. Het geeft de impact van verlatingsangst dan ook heel goed weer. Daarnaast krijgt homofobie ook nog een mooie rol in het boek, want Joppe wordt ook nog eens gepest met het feit dat hij twee vaders heeft. Gelukkig krijgt het verhaal net op tijd een positieve twist om niet té heftig te zijn. Ik denk dat kinderen hier behoorlijk van onder de indruk zullen zijn!

Lestips

Om dit boek te promoten, kun je het best eerst de tekst op de achterkant van het boek voorlezen. Lees daarna het fragment voor waarin Joppe te horen krijgt dat er een nieuw pleegkind in hun gezin komt. Kinderen zullen de reactie van Joppe wel heftig vinden, maar daardoor misschien ook wel nieuwsgierig worden naar de rest van het verhaal.

We eten worst (…) te krappe ruimte. (blz. 20 t/m 22)

Willen kinderen meer lezen over pleegzorg? Dan kun je ze deze boeken ook nog aanraden:

Clavis Uitgeverij, 2022