Vuurbloed 1: Twaalf en het bevroren bos - Leesbevordering in de klas

Vuurbloed 1 Twaalf heeft de eed afgelegd en is nu een leerling-Jager. Ze heeft haar naam en afkomst achter zich gelaten en traint elke dag om het tegen de monsters in het Bevroren Bos te kunnen opnemen tijdens de Grote Beproeving. Wanneer de leerling-Jagers terugkomen van deze opdracht, wordt besloten of ze ingewijd worden als echte Jager, waarna ze een nieuwe naam mogen kiezen. Áls ze terugkomen…

Wanneer het Jagersfort echter wordt aangevallen en een jong meisje wordt ontvoerd, wil Twaalf er alles aan doen om haar te redden. Het wordt een zoektocht door het Bevroren Bos die haar leven, haar naam en haar hele wereld zal veranderen…

Eerste deel in de trilogie Vuurbloed.

Vertaald door Maren Mostert.

Recensie

Wat een bloedstollend spannend leesavontuur! Dit boek neemt je mee op een fantastische queeste en voert je echt even helemaal weg uit het normale leven.

Twaalf hield haar adem in – er waren geen wolken, dus de sterren stonden helder als schitterende diamanten aan de hemel en het maansikkeltje leek naar hen te lachen. De grillige bergtoppen, waar geen sneeuw op bleef liggen omdat ze te steil waren, vervaagden in de donkere nacht. De ruige wildernis leek hongerig, de schoonheid ervan had scherpe randen en tanden. (blz. 96)

Twaalf is leerling aan de Jagersopleiding, wat dus meteen aan De Grijze Jager doet denken, maar dit verhaal is nog net iets magischer. De Jagers moeten het al snel opnemen tegen kobolden, sneeuwwolven, trollen en IJskrijsers… en dat is nóg spannender dan het al klinkt. De heftige strijd vindt al vroeg in het verhaal plaats, nadat je eerst Twaalf hebt leren kennen als een nogal opstandig, boos en onverschrokken meisje. Het is duidelijk dat ze niet van plan is om vrienden te maken in het fort.

Toch twijfelt ze geen seconde als Zeven blijkt te zijn ontvoerd uit het Jagersfort: Twaalf besluit haar te gaan zoeken, samen met haar eekhoorntje Wiebel, dat ze ooit van Zeven heeft gekregen. Ze krijgt gezelschap van de Waker van het Jagersfort: een enorme hond van roodachtig steen, die zich beweegt als een beest van vlees en bloed. Met zijn komst komt er ook wat humor in het verhaal:

‘Noem me naar gewoon “Joekelhond”. Dat is makkelijker dan “Briljante Waker van het Jagersfort”.’
Twaalf grinnikte, maar zag toen dat hij geen grapje maakte.
‘Noemen mensen je echt zo?’
‘Ja,’ zei hij. ‘Maar Joekelhond is goed genoeg.’
‘Nou, ik ben Twaalf,’ zei ze, terwijl ze op zijn rug klom. ‘En dit is Wiebel. Maar ik heb liever dat je me “Ontzagwekkende Student van het Jagersfort” noemt.’ (blz. 81)

Ook de scheldwoorden zijn grappig en passen uitstekend bij de geselende kou in het verhaal: Bliksemse ijsspijkers! Krijg nou de krakende vrieskou! Aisling Fowler heeft een zeer pakkende en sfeervolle schrijfstijl, en de relatief korte hoofdstukken eindigen steeds met een goede cliffhanger. Het verhaal neemt je mee op een tocht dwars door de ijzige, ruige natuur. De constante dreiging van monsters en de grote geheimzinnigheid maken dit boek onvoorstelbaar spannend en het is dan ook moeilijk om te stoppen met lezen of het verhaal van je af te zetten als je het boek toch tussentijds dichtslaat. Enkele duistere, paginagrote zwart-wit illustraties maken de sfeer van het boek nóg grimmiger.

Twaalf is een fascinerend meisje vol woede. Gaandeweg kom je erachter wat ze vóór haar tijd in het Jagersfort heeft meegemaakt en dit is zeer aangrijpend. Maar net als haar medeleerlingen draagt ze tevens grote geheimen met zich mee. Het is dan ook een zeer dynamisch verhaal vol boeiende verhoudingen en geheimzinnigheid. Er worden interessante psychische spelletjes gespeeld in het verhaal en het boek heeft dan ook meer diepgang dan je misschien zou verwachten.

Denk na over de persoon die je wilt zijn. (blz. 48)

Het is een boek om ademloos en met bonkend hart in één ruk uit te lezen. Zo’n boek dat na het lezen echt nog even blijft natintelen in je lijf. Wat een geweldig debuut. Het vervolg verschijnt april 2023…

Lestips

Twaalf en het bevroren bos is een geweldige aanrader voor kinderen die fan zijn van De Grijze Jager-serie. Het boek is iets dikker, maar het leest heerlijk weg en is zeker zo spannend. Het is een heel mooi boek voor kinderen in de bovenbouw van de basisschool, maar weet wel: de heftige herinneringen van Twaalf maken wel veel indruk. Ze bleven bij mij in ieder geval lang door mijn hoofd spoken.

Als voorleesboek is dit verhaal ook geschikt, want de hoofdstukken zijn niet te lang en het spannende verhaal zal mede door de stoere hoofdpersonen veel kinderen aanspreken. Enige probleem: dan moet je tussentijds met het verhaal stoppen! En dat zal nog niet makkelijk zijn! (Maar dat geldt ook als kinderen dit boek lezen tijdens de vrije leestijd… heb er maar een beetje begrip voor als ze hun boek niet willen dichtslaan 😉 ).

Als je het boek wilt promoten, zou je de achterkant van het boek kunnen voorlezen en de kinderen vervolgens kunnen wijzen op de voorkant: daar zie je Twaalf op de rug van een enorme stenen hond zitten – Joekelhond – en op haar schouder zit haar eekhoorntje Wiebel. Rechts onderin zie je ook nog een bijzonder wezentje… maar wat dat is, daar kom je vanzelf achter tijdens het lezen! Vervolgens kun je nog hoofdstuk 10 voorlezen: dat is het begin van de ijskoude tocht van Twaalf en Joekelhond: