Wikken & Wegen - Leesbevordering in de klas

Wikken & wegen Het interessante van het werk van een rechter is dat als twee mensen een probleem hebben met elkaar, ze in de meeste gevallen allebei wel een punt hebben. Zeker als slimme advocaten zich ermee gaan bemoeien. Rechtspraak gaat over het vinden van wie nu eigenlijk het gelijk aan zijn kant heeft. Vaak gaat het dan om de vraag wat in dit ene geval eerlijk is, maar ook wat zekerheid biedt in vergelijkbare gevallen.

In dit boek vind je voorbeelden van beroemde aanvaringen tussen gewone mensen die dachten dat hun rechten het sterkste zouden tellen. Allemaal zaken waarover onze hoogste rechter, de Hoge Raad, zich heeft gebogen in de afgelopen ruim honderd jaar. Vijf bekende Nederlandse kinderboekenschrijvers duiken in de verhalen achter deze beslissingen van de Hoge Raad. Op creatieve wijze laten zij zien dat rechtspraak niet altijd makkelijk is, maar een voortdurend wikken en wegen.

Recensie

Wikken & wegen Moet je eens even kijken wie dit boek geschreven hebben! Bibi Dumon Tak, Jan Paul Schutten, Ted van Lieshout, Joke van Leeuwen en Thijs Goverde! Dat kan niet anders dan goed geschreven teksten opleveren… En zelfs als je dat weet, is het werkelijk indrukwekkend en bewonderenswaardig met hoeveel creativiteit en souplesse deze schrijvers moeilijke juridische zaken hebben weten uit te leggen.

Het is mede daardoor een ongelooflijk fascinerend boek. Allerlei strafzaken komen aan bod. Sommige vrij recent, andere al heel oud… en hoe ingewikkeld de zaken soms ook zijn, door de vertellingen en uitleg van deze schrijvers is het ontzettend boeiend.

Laten we nou eens makkelijk beginnen.
Is dat mogelijk in de rechtspraak?
Ja, dat is mogelijk.
Hoe dan?
Door een vergelijking te maken met dieren, want dieren doen niet moeilijk, dieren doen meestal makkelijk.
Oké, als het maar niet over ratten gaat.
Goed, we laten de ratten erbuiten.
(blz. 10)

Kenners zullen in bovenstaand citaat direct de schrijfstijl van Bibi Dumon Tak herkennen. Zij bespreekt onder andere op spitsvondige wijze een rechtszaak over een ruzie over een erfenis vanuit het perspectief van een stelletje wolven; een zaak over de verkoop van een huis met spoken, verteld door de spoken (Aan ons spoken werd weer eens niets gevraagd) en – helemaal geniaal – ze vergelijkt in ‘De mussenbanden‘ de beroemde rechtszaak over de Endstra tapes met een aanklacht tegen dichter Jan Hanlo vanwege zijn gedicht De Mus (Tjielp tjielp – tjielp tjielp etc.). Aangeklaagd door de mussen welteverstaan. Ook al lijken de vergelijkingen soms wat vergezocht… de schrijvers weten precíes te vertellen waar het om gaat.

Zo vertelt Thijs Goverde in Tussen kunst en kaas over een overleg tussen vijftien rechters, dat echt bizar lijkt: is kaas kunst? Maar als je dan leest waar de rechtszaak écht over ging (‘Heksenkaas’), is het ineens heel logisch en helemaal niet zo’n gekke vraag! Ted van Lieshout weet alles heel helder uit te leggen en Louize Perdieus voegt er met haar kleine illustraties en dubbelzinnige onderschriften wat extra humor aan toe. Joke van Leeuwen legt bovendien in haar typerende droge, humoristische schrijfstijl nog wat meer uit over het rechtssysteem.

Evert begon NIETES! te roepen, hij ging naar een advocaat. Die moest hem in een rechtbank verdedigen, want dat was zijn werk. De mensen van de stad gingen naar een andere advocaat die hén moest verdedigen. Zoiets gaat volgens vaste regels en met deftige woorden zoals exploot en pleidooi en ten principale, van die woorden die je niet gebruikt in de supermarkt. (blz. 12)

Jan Paul Schutten blinkt weer uit in de vorm waarin hij zijn verhalen schrijft. Zo wordt in Glad ijs een rechtszaak volledig uitgelegd in ‘What’s appjes’ en het beroemde ‘Meubelmakerarrest’ wordt uitgelegd aan de hand van krantenknipsels en zelfs een tentamenvraag over arbeidsrecht.

Weliswaar is dit boek qua omvang en vormgeving dus niet zo indrukwekkend als De zweetvoetenman, maar qua inhoud minstens zo interessant. Wát een topboek!