De zee kwam door de brievenbus

door Selma Noort

Midden in de nacht maakt mama Liesje en haar zus wakker. Het is ijskoud en het stormt. ‘Snel, kleed je aan!’ zegt mama. ‘De zee komt. De dijk is kapot.’ In dit verhaal vertelt Liesje hoe zij als klein meisje de watersnoodramp meemaakte.

Recensie

Een dun boek van 71 bladzijden over de watersnoodramp van 1953, dat zich afspeelt in het Zeeuwse dorp Kruiningen en omstreken. Heel duidelijk wordt het verhaal van de ramp verteld door de ogen van een meisje van 8 jaar oud. Het boek leest als een ooggetuigenverslag en dat is het ook: Selma van Noort heeft het verhaal van haar vriendin Liesje opgeschreven, zoals zij dit mee heeft gemaakt. Het geeft perfect weer hoe alles moet zijn verlopen, al geeft de schrijfster wel toe dat sommige onderwerpen zijn weggelaten om het boek geschikt te houden voor jeugdige lezers. Er wordt bijvoorbeeld wel in beschreven dat het konijnenhok wordt overspoeld met water, maar Liesje gaat ervan uit dat het konijn is weggedreven naar Engeland in zijn houten hok. En de mensen van het ingestorte huis aan de overkant zijn vast veilig, want die kunnen goed zwemmen… De jeugdige naïviteit van de verteller wordt in dit geval dus gebruikt om het verhaal niet al te heftig te maken.

Als je het vergelijkt met andere boeken over de watersnoodramp, dan is dit meer een feitelijk verhaal, zonder poespas of ingewikkelde verhaallijn. Het maakt het verhaal echter niet minder indrukwekkend. Doordat heel goed beschreven staat hoe het Liesje overkwam dat ‘de zee door de brievenbus kwam’, kun je je prima voorstellen hoe het geweest moet zijn voor de bewoners van Zeeland om de watersnood mee te maken. Beangstigend en heel echt. Precies zoals het was.

Het boek is geschreven in heel simpele zinnen, zoals een achtjarige het ook echt zou vertellen. Daardoor is het zeer geschikt voor jonge kinderen op de basisschool.

Achterin het boek staat nog informatie over de watersnoodramp.

Lestip

In onderstaand fragment komt heel goed de paniek en de angst naar voren die de bewoners moeten hebben gevoeld toen de zee eraan kwam. Het was nacht, het stormde verschrikkelijk en het was koud… En dan weten dat je huis elk moment kan overstromen. Wat zou jij doen?

‘Sjaantje! Pak de (…) op elkaars tenen. (blz. 15/16)

Uitgeverij Leopold, 2015