Een indiaan als jij en ik

door Erna Sassen

Aïsha is nieuw in de klas. En ze is een indiaan. Boaz weet het zeker. Hij verstaat haar niet, maar haar tekeningen begrijpt hij wel. Vanaf nu is het LEUK op school. Totdat papa met een heel nare verrassing komt…

Het boek is een van de kerntitels van de Kinderboekenweek 2018 met het thema Vriendschap.

Recensie

Het eerste wat opvalt aan dit boek is de bijzondere vormgeving: een zwarte, leerachtige kaft en een binnenwerk met veel zwart en rood. Mooi, maar soms wel wat lastig leesbaar. Toch passen de krachtige illustraties perfect bij het boek. Illustrator Martijn van der Linden liet zich duidelijk inspireren door de tribal art van de indianen. In het boek staan ook veel interessante wetenswaardigheden over indianen.

Toch is dit geen verhaal over indianen. Althans, niet écht. Het verhaal gaat vooral over een Nederlands jongetje: Boaz. Boaz is erg dromerig, gevoelig en behoorlijk slim. Hij weet alles over indianen en is dan ook dolgelukkig als er een Sioux-meisje bij hem in de klas komt: Aïsha. Aïsha spreekt geen Nederlands, maar voor Boaz maakt dat niets uit. Ze communiceren met elkaar door tekeningen en lichaamstaal. Boaz heeft eindelijk een vriend.

Maar dan komt de vader van Boaz met een schokkende mededeling. Hij vindt dat Boaz een klas over moet slaan. Boaz raakt in paniek. Hij heeft eindelijk iemand gevonden die hem begrijpt! En Aïsha heeft hem ook nodig! Hij loopt weg en dat verandert een heleboel…

Het is heel knap hoe Erna Sassen zóveel emoties en inhoud in slechts 123 pagina’s heeft weten te stoppen. Dit ontroerende verhaal wordt verteld in de hij-vorm, maar wel vanuit het perspectief van Boaz. Je ziet de wereld door zijn ogen en ook al is hij slim, die is af en toe kinderlijk naïef.

Aïsha woont in een rijtjeshuis niet ver bij oma vandaan. Het is een beetje een vreemd huis. Met veel hout aan de buitenkant. (…)
‘Waarom heeft Aïsha’s huis geen ramen?’
‘O…’ Oma aarzelt. ‘Weet je dat niet?’
Boaz schudt zijn hoofd.
‘Het had wel ramen,’ zegt oma. ‘Maar die zijn kapot.’ (…)
‘Hebben haar vader en moeder soms ruzie gehad?’ vraagt hij dan.
(blz. 102)

Uit bovenstaand fragment blijkt direct dat er in dit boek ook tússen de regels veel te lezen is. Juist die gelaagdheid maakt dit boek extra bijzonder. Het is prachtig hoe je als lezer een inkijkje krijgt in het hoofd van een gevoelig, waarschijnlijk hoogbegaafd jongetje en hoe zijn omgeving daarop reageert. Maar behalve dat is het ook een heel mooi verhaal over het belang van vriendschap en verbondenheid – voor iedereen.

Lestips

Dit verhaal maakt kinderen duidelijk hoe belangrijk het is dat ze voor hun eigen geluk vechten. En hoe verwachtingen over iemand je kijk op dingen kan kleuren.

Het boek is vooral geschikt voor kinderen uit groep 5 en 6. Kinderen uit groep 7 en 8 zullen zich wellicht minder goed in Boaz kunnen verplaatsen. De schrijfstijl is echter totaal niet kinderachtig en bevat ook veel humor. Het blijft een mooi verhaal. Zeker de wat stillere kinderen zullen zich wel tot de hoofdpersoon aangetrokken voelen. De vlotte en toegankelijke schrijfstijl maakt het een heel fijn voorleesboek! En niet te dik… dus je hoeft er niet heel lang de tijd voor uit te trekken.

Een goed boekpromotiefragment begint eigenlijk met het fragment dat ook achterop het boek geciteerd staat. Vervang ‘Hij’ in het fragment dan nog wel even door ‘Boaz’:

Hij zit op (…) was hij weggerend. (blz. 34 t/m 38)

Na jarenlang les te hebben gegeven aan hoogbegaafde kinderen, raakte dit boek trouwens nog een extra gevoelige snaar bij mij: het is pijnlijk om te lezen hoe de vader van Boaz hem afwijst vanwege zijn gevoeligheid en extreme interesse voor één onderwerp. Anderzijds snap je ook de strijd van de vader om het beste voor zijn zoon te kiezen. Daarmee is dit boek ook voor leerkrachten een absolute aanrader om te lezen: Erna Sassen zet je hiermee wel weer even aan het denken over lastige kwesties als het overslaan van een klas.

Beeldtaal

Boaz en Aïsha communiceren met elkaar door beeldtaal en door elkaar dingen aan te wijzen in boeken.

Aïsha vragen of (…) briefje voor Aïsha. (blz. 25)

Dat kan een leuke les opleveren over (beeld)taal! Hoe maak je iets duidelijk als je elkaars taal niet begrijpt?

Zijn er kinderen in de klas die een andere taal spreken? Kunnen zij de kinderen in de klas duidelijk maken wat zij bedoelen als zij alleen in hun eigen taal spreken? Hoe zouden zij elkaar woorden leren?

De Maya’s en de Sioux

Boaz weet veel over indianen. Hij maakt een werkstuk over de Maya’s met Aïsha en in het boek zijn er vele weetjes over indianen te vinden. Leuk tijdens een project over indianen!

Misschien vinden de kinderen in de klas het leuk om na het lezen van dit boek meer te lezen over indianen? Laat ze eventueel zelf ook een werkstuk maken!

Uitgeverij Leopold, 2018