Kepler62 - 5: Het virus - Leesbevordering in de klas

Kepler62 deel 5 Na een spannende reis door de ruimte zijn Marie, Arie, Joni en nog een aantal kinderen op de planeet Kepler62e geland. Het leek er in eerste instantie geweldig, maar het leven blijkt er niet zonder gevaren te zijn. Ze krijgen te maken met gevaarlijke wezens en ook de natuur zelf stelt de kinderen voor heel wat uitdagingen.

Als Ari en Marie een vreemde ruimtesonde vinden, met een geheimzinnige boodschap, ontdekken ze bovendien dat een van hen informatie achterhoudt voor de rest…

Vertaald door Sophie Kuiper.

Vijfde deel in de serie Kepler62. Het is noodzakelijk om de boeken in de juiste volgorde te lezen; het is een doorlopend verhaal dat in elk deel eindigt met een enorme cliffhanger. Ken je de serie niet, begin dan dus bij deel 1!

Recensie

De groep kinderen die op Kepler62e moet zien te overleven heeft het niet makkelijk: het wordt winter en dat betekent veel natuurpracht, maar ook vreselijke stormen en heel veel sneeuw… Het is een fascinerend gegeven dat de groep geen idee heeft hoe de seizoenen zich zullen openbaren op deze planeet.

De groene graszee was in één nacht veranderd in een kakofonie van kleuren. Alsof een krankzinnige kunstenaar zich die nacht had uitgeleefd met rood, knaloranje, felgeel en alle andere kleuren op zijn palet, en hen had achtergelaten in bonte chaos. (…)
‘Dit is echt bizar,’ fluisterde Joni. Zijn adem vormde wolkjes.
‘Herfst in het kwadraat,’ bracht Ari uit. (blz. 39)

Net als in het eerste en derde deel wordt het verhaal vanuit het perspectief van Ari verteld. Maar, anders dan in de andere boeken, komt er ook ineens een tweede persoon aan het woord die het over HEM en een ‘plan’ heeft en de dagen telt… Het voert de geheimzinnigheid en spanning behoorlijk op! Er is sowieso al veel wantrouwen in de groep en gedurende dit verhaal blijkt dat dit volkomen terecht is. Er wordt veel duidelijk – wat ook wel zal moeten nu het einde van de serie in zicht komt – maar tegelijkertijd blijft het ongelooflijk spannend hoe dit avontuur zal aflopen.

De onthullingen in dit boek, maken het verhaal er niet per se gemakkelijker op. Er wordt best veel van de lezer gevraagd als het gaat om het leggen van verbanden. Ook qua taal blijft de serie uitdagend en zeer rijk van taal. Mooi is bijvoorbeeld de metafoor ‘de details van de werkelijkheid werden een voor een onthuld, als de chocolaatjes van een adventskalender’, waarna vervolgens over Marie wordt gezegd: ‘Haar vakje op de adventskalender was leeg.’

Wederom wordt er kritisch over de mensheid geschreven en dan vooral over de gevaren die robotica en technologie met zich meebrengen. Toch staat in dit deel vooral de interpersoonlijke relatie tussen de kinderen centraal: wie kunnen ze vertrouwen en hoe ziet hun toekomst er samen uit? Hoewel… samen? Het lijkt erop dat de groep een zeer duistere leider krijgt in het zesde en laatste deel… Hoe gaat dit verhaal aflopen?! Zorg maar dat het volgende boek alvast klaar ligt…

Lestips

Het heeft geen zin om met boekpromotie te beginnen bij dit boek: dit is nu echt een serie die je vanaf deel 1 moet lezen. Toch is het (als leerkracht) wel goed om te weten waar de serie naartoe gaat, want dat is in het eerste deel totaal niet duidelijk. De sfeer wordt in dit deel steeds grimmiger en eigenlijk heeft het verhaal niet meer zoveel met het heelal te maken. Eerder gaat het over toekomstgericht denken, over vriendschap en verraad en nog steeds over het ontdekken van het onbekende. Wat dat laatste betreft, heeft het verhaal natuurlijk nog steeds een erg sterke link met ruimtevaart: het ontdekken van nieuwe planeten is immers een van de voornaamste doelen van de ruimtevaart!

De illustraties in dit deel laten ook wel zien dat het verhaal steeds onheilspellender wordt. Voor de meeste 8-jarigen lijkt dit boek me (alleen al qua beeld) niet geschikt. Qua complexiteit zullen veel oudere kinderen ook best nog wat begeleiding kunnen gebruiken. En hoewel het boek zeer rijkelijk geïllustreerd is, leent het verhaal zich er echt wel voor om voorgelezen te worden. Het verhaal geeft heel veel aanknopingspunten om het met kinderen te hebben over identiteit en de toekomst van de aarde te hebben en doet een groot beroep op de verbeeldingskracht van kinderen.

Verbeelding / illustraties

De illustraties in dit boek zijn – net als in de voorgaande delen – uitermate krachtig en verbeelden perfect wat de tekst beschrijft. Toch zou je natuurlijk ook heel goed het boek kunnen voorlezen zonder (in eerste instantie) de illustraties te laten zien. Kunnen de kinderen zelf bedenken hoe Kepler62e eruit ziet? Of hoe de wezens eruitzien, die beschreven worden?

Lees bijv. het volgende fragment voor en laat kinderen tekenen hoe zij denken dat de wezens eruit zien.

‘Daar! Kijk!’ Joni (…) werd het stil. (blz. 81 t/m 85)

Maar je kunt het natuurlijk ook omdraaien. De illustraties in dit boek hebben namelijk, zoals gezegd, ontzettend veel vertelkracht. Laat een illustratie zien en laat vervolgens de kinderen beschrijven wat ze voelen bij de illustratie: dreiging of juist iets vredigs? Wat zouden zij denken als ze op die plek zouden zijn? Kunnen zij bedenken wat er gaat gebeuren? Een mooie illustratie hiervoor is bijv. blz. 50/51 (waarna je, na de eerste indruk, ook blz. 52/53 kunt laten zien!).