Robin Hood 1: Kraken, kapen en vlammende pijlen

Robin Hood Een stad.
Een bos.
Een held.

Na sluiting van de autofabrieken is het welvarende Locksley veranderd in een vervallen, armoedige stad. De beruchte crimineel Guy Gisborne is aan de macht en heeft zelfs de politie onder de duim. Wanneer de vader van Robin tegen de corruptie in opstand komt, wordt hij beschuldigd van diefstal en gevangengenomen.

Robin vlucht samen met zijn broer naar het gevaarlijke Sherwoodbos. Daar moeten ze zien te overleven tussen wilde dieren, struikrovers en andere criminele bendes. Maar Robin is veel meer van plan dan alleen overleven: hij besluit het op te nemen tegen Gisborne en het corrupte regime van sheriff Marjorie.

Eerste deel in de serie Robin Hood.

Vertaald door Pim Lammers.

Recensie

‘Meneer Barclay is gek en Alan heeft superdure basketbalschoenen die witter zijn dan alles in een tandpastareclame.’ Bam. Wat een goed begin. De personages in dit verhaal worden vanaf de eerste bladzijde lekker neergezet en ook de setting maakt meteen nieuwsgierig. Dat het verhaal zich in het heden of zelfs de toekomst afspeelt, wordt ook meteen duidelijk, want cola en pizzapunten hadden ze nog niet in de tijd van de ‘echte’ Robin Hood.

Toch zijn er duidelijk allemaal verwijzingen naar deze oude legende: Robin (Hood) woont in Locksley, een plaats die volgens de kaart op het schutblad vlakbij Nottingham en het Sherwoodbos ligt. De kaart geeft je het gevoel dat alles echt is in dit boek, maar even googelen wijst uit dat Locksley toch echt niet bestaat…

Dat het niet fijn is om in Locksley te wonen, wordt ook vrij snel duidelijk. Er is veel armoede in de stad en Robin krijgt in dit verhaal al snel te maken met heftige corruptie en ware maffiapraktijken! Kleine John (Robins grote broer) en Robin vechten terug als hun vader wordt opgepakt door Guy Gisborne en een stel omgekochte politieagenten, en besluiten te vluchten naar het Sherwoodbos. Maar dat gaat niet zonder slag of stoot…

‘Waar wil je naartoe?’ zei Gisborne spottend. ‘Je kunt je niet verstoppen voor mij.’
‘Jouw mensen komen niet in het bos.’
Gisborne lachte hard. ‘Een stadskind in het Sherwoodbos? Als je niet wordt gebeten door slangen, dan word je wel gepakt door de struikrovers daar. Het stikt er van de mensen die ik heb verbannen.’
Gisborne zette weer een stap naar voren en Robin deinsde achteruit de gang in. Zijn boog voelde zwaar in zijn handen.
‘Ik ga niet met je in discussie,’ zei Robin. ‘Als ik loslaat, gaat deze pijl dwars door je knieschijf.’ (blz. 66)

Robin komt na zijn vlucht terecht in Designer Outlets Sherwood, een soort haven van bosbewoners, geleid door Will Scarlock, waar hij ook Marion ontmoet. Leuk zijn al die kleine verwijzingen naar de oorspronkelijke legende, net als ‘de herverdeling van rijkdom’: stelen van de rijken en geven aan de armen. En natuurlijk het boogschieten! Robins favoriete hobby, die hem tot een ware volksheld maakt…

Opvallend is dat er in dit verhaal ongelooflijk veel bad ass vrouwen zijn! Niet alleen de dochter van Gisborne is serieus gevaarlijk, ook de sheriff, de rangers, de hoofdredacteur van de krant, bewakers en politieagenten blijken als je even doorleest allemaal vrouwen te zijn! Heel cool hoe de auteur en de vertaler je met de mannelijke benaming van de beroepen steeds op het verkeerde been zetten. Het maakt dit boek echt van deze tijd, net als de culturele diversiteit en moderne samenlevingsvormen die in dit verhaal heel vanzelfsprekend zijn.

Het verhaal wordt lekker vlot verteld, in veel korte hoofdstukken en met een flinke dosis humor. Zeker naar het einde toe is het echt een aaneenschakeling van vette actie. Een motorbende, rellen in de stad, een inbraak, hacken… Serieuze criminaliteit, maar dan wel met een 12-jarige hoofdpersoon. Het boek leest als een superspannende actiefilm, maar als lezer kun je de film net zo spectaculair maken als je zelf wilt. Dat maakt dit boek prima geschikt voor stoere basisschoolleerlingen in de bovenbouw en het bijpassende einde zal heel benieuwd maken naar het volgende deel. Dit avontuur van Robin Hood is nog lang niet ten einde!

Lestips

Dit boek is echt een dikke, vette aanrader voor stoere kinderen in je klas! Het boek is niet alleen waanzinnig spectaculair, het is ook verrassend goed geschreven en leest daardoor heel lekker weg. Liefhebbers van actie – niet altijd de meest fanatieke lezers – zullen met dit boek ervaren dat spannende boeken lezen erg cool kan zijn!

Om een goed beeld van het boek te geven, kun je hoofdstuk 11 voorlezen.