Poëzie van vroeger en nu

Wees welkom boven op mijn beste hoedVolgende week begint de Poëzieweek! Een goede aanleiding om dit bijzondere boek onder de aandacht te brengen!

Wees welkom boven op mijn beste hoed’ is een dichtregel uit een gedicht van Constantijn Huygens. Ja, zo’n naam die kinderen kennen van straatnaambordjes.
Het is een héél oud gedicht: uit de 17e eeuw. En zo vind je in dit boek nog 17 oude verzen waarvan je de dichters misschien nog wel van naam kent, maar meer ook niet… (Vondel, Vasalis, Piet Paaltjens…)

Vier hedendaagse dichters vonden het zonde dat de jeugd deze klassieke poëzie helemaal niet meer leest of leert waarderen. Ze snáppen het wel, want

‘Oude gedichten lijken weerbarstig, ze laten zich niet zo vlot lezen’.

Die dichters besloten in dit boek de gedichten nieuw leven in te blazen!
Uit Nederland : Jos van Hest en Bette Westera,
en uit België : Daniel Billiet en Gil Vander Heyden.
Ze vertellen over de betekenis van de gedichten en wat deze hen hebben gedaan. Vervolgens hebben ze zich laten inspireren door het gedicht en er zelf eentje bij geschreven. Dat is zó mooi gedaan!

Wees welkom boven op mijn beste hoed

Soms gaat het over hetzelfde onderwerp; soms over eenzelfde soort sfeer en Bette Westera heeft zelfs een gedicht geschreven met precies hetzelfde ritme als het inspiratiegedicht ❤️

Wees welkom boven op mijn beste hoedSommige gedichten zijn ontzettend grappig, andere ontroerend en weer andere zijn mooi van taal en klank. Het boek is bovendien sfeervol geïllustreerd door Trui Chielens. Wat een bijzonder boek!

En de opzet is gelukt: door de persoonlijke verhalen over hun kennismaking met de gedichten en de ‘kindvriendelijke’ gedichten die ze zelf schreven, ga je die ouderwetse gedichten anders lezen… en zie je in dat ze in zekere zin tijdloos zijn.

En als de sneeuw deze week naar beneden dwarrelt, denk ik dus vanaf nu:
‘Wees welkom boven op mijn beste hoed!’ ❄️ (Waarom? Lezen maar! )


Wees welkom boven op mijn beste hoed

Leave a Reply