De dag dat ik verdween

De dag dat ik verdweenMax komt altijd in de problemen. Hij is een lastpak voor zijn leraren, klasgenoten en zus, maar hij heeft ook een zachte kant: hij heeft het leven van zijn hond, Monster, gered en hij gaat dagelijks bij Jack, zijn vergeetachtige buurman, langs.

Op een dag baalt Max zo van de ellende waarin hij verzeild is geraakt, dat hij wenst dat hij nooit geboren was. Wonderbaarlijk genoeg lijkt het daarna daadwerkelijk alsof hij nooit heeft bestaan! Hij leeft nog wel, maar niemand kent hem nog, zelfs zijn eigen ouders niet. En wat is er met zijn zus gebeurd?! En nog erger: waar is Monster?

Max beseft dat hij niets liever wil dan terug naar zijn vroegere leven… maar hoe?

Vertaald door Anneke Bok.

Recensie

Max is onbehoorlijk, onbeschoft, wraaklustig en een enorme klier. Een rotjoch, zoals mevrouw Banks uit de buurt hem noemt. Maar hij heeft ook niet wat je noemt een lekkere thuissituatie, met ouders die constant tegen elkaar schreeuwen en stickertjes plakken op het eten in de koelkast om te bepalen wat van wie is. Bij zijn 15-jarige zus Tessa vindt hij ook geen steun, want ‘Tessa is een nerd’ en Tessa vindt hem walgelijk en ‘snapt niet waarom hij geboren is’.

Mede door de lekker vlotte vertaling krijgt het verhaal, dat geschreven is vanuit Max, gelijk de juiste toon. Je kunt je prima voorstellen hoe Max overhoop zit met zichzelf en afleiding zoekt in klierig gedrag. Hij treitert zelfs zijn beste vriend behoorlijk, ook al bedoelt hij het meestal niet zo kwaad. Zijn empathie is alleen wat beperkt… Toch is Max een hoofdpersoon waar je als lezer onmogelijk een hekel aan kunt hebben. Hij is ontzettend lief voor zijn hond Monster en hij bezoekt elke dag zijn buurman Jack. Die is zó vergeetachtig, dat Max zich elke dag opnieuw moet voorstellen. Waarschijnlijk is dat precies waarom Max zich zo op zijn gemak voelt bij hem…

Het verhaal krijgt een fantastische wending als Max op een avond wenst dat hij nooit geboren was, terwijl hij een mysterieus ei in zijn handen houdt. Daarna herkent namelijk niet alleen Jack hem meer; níemand herkent hem meer. Sterker nog: hij lijkt nooit te hebben bestaan! Max denkt eerst nog even dat er een grap met hem uitgehaald wordt en gaat op zoek naar bewijzen van zijn bestaan. Geweldig hoe je als lezer op die manier steeds meer over zijn leven te weten komt: via allerlei herinneringen en terugblikken leer je Max steeds beter kennen. Ontroerend is ook dat Max nu kans ziet een betere versie van zichzelf te worden.

In mijn oude leven had ik er een zootje van gemaakt en een heleboel mensen tegen me in het harnas gejaagd. Misschien had ik in deze wereld wel meer geluk. Hier had niemand de pest aan me en niemand vond me een lastpak of een vreselijke sukkel. Ik had nog helemaal niets verkeerd gedaan. Mijn familie was vast wel ergens, dus ik moest ze alleen zien te vinden en een manier proberen te bedenken om terug te kunnen naar hun leven. (blz. 160)

Vanaf dat moment wordt het verhaal nóg interessanter. Max komt er namelijk achter dat de mensen uit zijn oude leven zich héél anders gedragen dan toen hij er nog wel was. Het verhaal zal kinderen laten beseffen dat iedereen er op zijn manier toe doet! Echt heel mooi, want ook Max – aan wie iedereen de pest heeft – heeft de levens van meerdere mensen positief veranderd. Tegelijkertijd wordt ook steeds duidelijker dat Max geen ‘slecht’ mens is. Toch komt hij er wel achter dat hij geen goede vriend is geweest en vooral vanuit eigenbelang heeft gehandeld. Het boek geeft daarmee ook heel mooie inzichten aan de lezer!

Of Max terugkan naar zijn oude leven, blijft tot het einde spannend. En hoewel het boek een behoorlijk dikke pil is (346 blz.), leest het makkelijk weg. De korte hoofdstukken beginnen allemaal met een kleine illustratie en eindigen met fijne cliffhangers, die ervoor zorgen dat je wilt blijven lezen. Dit ontzettend fijn geschreven boek is, zoals de achterkant al vermeldt, met recht hartverwarmend!

Lestips

Om het boek te promoten, zou je de achterkant kunnen voorlezen, maar deze tekst klopt niet helemaal. Max vindt het namelijk geen enkel moment fijn dat zijn familie hem niet meer kent! Sterker nog: zodra hij erachter komt, dat hij niet meer in ‘zijn huis’ woont, raakt hij volledig in paniek! Dus, je kunt de boekpromotie ook anders aanpakken.

Vertel dat het boek gaat over Max, en dat Max niet bepaald dol is op mevrouw Banks, die bij hem in de buurt woont. Ze heeft namelijk een hekel aan zijn hond Monster en heeft hem zelfs pijn gedaan. En dus neemt Max wraak…

De dag dat ik verdween

©2020 Billy Bones, illustratie van Mike Lowery uit De dag dat ik verdween

Lees een stukje uit hoofdstuk 2 voor:

De roze flamingo (…) had niet gekund. (blz. 7 t/m 11)

De kinderen in je klas hebben nu vast al een bepaald beeld van Max. Je kunt vervolgens vertellen dat Max zichzelf heel vaak in de problemen brengt en dat de meeste mensen hem – waarschijnlijk terecht – een lastpak vinden.

Max heeft echter ook een heel gevoelige kant en vindt het zo vervelend, dat hij wenst dat hij nooit geboren was… En dan komt die wens uit…

Lees nu een fragment uit hoofdstuk 11. Hij heeft dan net de wens gedaan en loopt naar huis…

Ik moest ervoor (…) niet zomaar gebeuren!’ (blz. 100 t/m 105)

Voorlezen

Juist omdat dit een boek is waar heel mooie inzichten door ontstaan, is dit een prachtig voorleesboek voor in de klas! Het formaat zal heel wat kinderen afschrikken, maar het verhaal is zo prettig, luchtig en vol humor geschreven dat het waarschijnlijk vrijwel alle kinderen in de klas aanspreekt. Daarbij is het ook echt wel spannend, want het zal je maar gebeuren dat je ouders je niet meer herkennen! Echt niet leuk!

Maar vooral de boodschap die het boek vertelt, is een boodschap die elk kind verdient te horen: je doet ertoe! Het maakt niet uit hoe lastig of vervelend je bent; je doet ertoe. En tegelijkertijd kun je je gedrag veranderen, zodat andere mensen je aardiger gaan vinden en je gaan zien zoals je bent.

Of zoals de directrice van Max’ school zegt:

‘Denk na over wie je geworden bent en of je zelf met hem bevriend zou willen zijn.’ (blz. 53)

Mooi is dat Max op dat moment niet goed weet wat ze daarmee bedoelt, maar later in het boek wel.

Het verhaal geeft veel mooie aanknopingspunten voor een gesprek en zal ongetwijfeld wel wat losmaken in de klas. Aanrader dus!


Billy Bones, 2019

De dag dat ik verdween bol


Genre: Psychologisch verhaal
Onderwerpen: 2019, Echtscheiding, Familie, Gevoelens, Jezelf presenteren, Jezelf zijn, Keuzes, Ruzie, Straf, Tip van Julia, Tip van Lisa, Tip van Mila, Voorleestopper, Vriendschap
Geïllustreerd door Mike Lowery

Leave a Reply