Dummie op Jamaica! Maashi! Goos en Dummie gaan voor een bruiloft naar dit zonnige eiland. Het bezoek aan het prachtige eiland is een avontuur op zich en dan mogen ze ook nog eens meedoen met een piratenspel rond een geheime schatkist. Maar Dummie wil liever een échte schat! Hij graaft de ene kuil na de andere, maar vindt niks. Tot hij en Goos per ongeluk op een eeuwenoude schatkaart stuiten… Plotseling is Dummie niet meer te houden! Hij moet en zal die schat vinden!
Deel 10 in de Dummie de Mummie-serie. Het boek is los van de voorgaande delen te lezen, al helpt het wel om deel 1 te lezen, zodat je nog wat beter snapt wat de achtergrond van Dummie de Mummie is.
Recensie
Deze jubileumeditie (nummer 10!) van Dummie de Mummie speelt zich af op een bijzondere locatie: het eiland Jamaica! En dat het land waarheidsgetrouw wordt omschreven, is wel zeker: Tosca Menten reisde er speciaal voor naar het tropische eiland. Dat was vast geen straf, als je het boek mag geloven. Zon, zee en prachtige watervallen in de jungle, relaxte mensen en fijne muziek. Alle kenmerken van dit eiland komen in het verhaal voorbij; zelfs zo duidelijk dat het boek in eerste instantie meer een reisverslag lijkt dan een spannend verhaal.
Goos en Dummie gaan met Klaas, de vader van Goos, en diens vriendin Sayenne mee naar Jaimaica, waar Sayennes familie woont. Haar broer gaat trouwen! Het vertrek heeft nog wel wat voeten in de aarde, want Dummie heeft geen paspoort en Sayenne mag nog niet weten dat Dummie een mummie is. Dat is lastig! Terwijl ze een oplossing voor het probleem proberen te vinden, leren Goos en Dummie (en dus ook de lezer) over reggae van Bob Marley (ofwel Bob Marrielie volgens Dummie), over de geschiedenis van piraten rond het eiland en over de relaxte Jamaicaanse levensstijl.
‘Weet je dat ze daar altijd “Yah mon” zeggen?’ vroeg Ebbie. ‘Dat zei mijn vader. Die is er wel eens geweest. Het is daar prachtig, zei hij. En relaxed. Daarom zeggen ze dat.’
‘Wat betekent dat dan?’ vroeg Goos.
‘Iets van oké. Yah mon. Goed man. No problem. Dat zeggen ze ook steeds. No problem.’
‘Wij weten al,’ zei Dummie. ‘Is nooit probleempje daar, alleen situatie. Daarom ik kan makkelijk ghezicht laten zien. Kijk.’ Hij tilde zijn flapje op en stak zijn tong uit. ‘Yah maashi mon. Ik ben mummie. No probleempje. Is kleine situatie.’
(blz. 44/45)
Dat Dummie na tien delen nog steeds behoorlijk gebrekkig Nederlands spreekt, zal de fans van de serie waarschijnlijk totaal niet storen. Dat hij het hele boek door ‘Yah maashi mon’ zegt, vinden ze ongetwijfeld supergrappig. Deze serie moet het misschien juist hebben van die herhaling. Herkenning spreekt veel kinderen aan.
Tegelijkertijd is er ook weer veel nieuws in het boek te ontdekken. Het is mooi hoe Tosca Menten kinderen met deze serie kinderen allerlei wetenswaardigheden over verschillende landen en plaatsen vertelt. Ook dit deel staat bomvol interessante weetjes: over koffie, bananen, de vlag van Jamaica, kolibries, bobsleeën (‘Bob Marrielie-sleeën’) en zelfs over de slavernij. Menten legt daarbij een knappe vergelijking met Dummie, al voelt het toch wat vreemd om een link te leggen tussen zoiets serieus en een fictief figuur als Dummie.
Het feit dat Jamaica het piratenbolwerk van het Caribische gebied was, vormde de inspiratie voor het avontuurlijke aspect van dit boek. De familie van Sayenne heeft een traditie, waarbij elk bruidspaar een gouden sieraad mag kiezen uit de schatkist van de 300 jaar oude piraat Joshua Jones. Een semi-serieus toneelspel, maar dat verandert als Goos en Dummie een oude schatkaart vinden in de kist. Dummie is er heilig van overtuigd dat het om de schat van Sohorro gaat en doet er alles aan om deze te vinden. Zijn geloof in de kracht en het belang van goud drijft zelfs een wig tussen hem en Goos. Daarmee is dit ook een verhaal over vriendschap, normen en waarden en vertrouwen. Dit fantasievolle boek zal de wereld van kinderen in groep 5 of 6 weer een stukje groter maken!
Lestips
©2018, Van Goor, illustratie van Elly Hees uit Dummie de Mummie en de schat van Sohorro
Dummie de Mummie is een ongelooflijk populaire serie, die veel kinderen al wel zullen kennen. Daarom is het leuk om een stukje uit het boek voor te lezen, waarbij je ook meteen iets over Jamaica kunt vertellen. Kinderen die de serie nog niet kennen, krijgen door dit fragment sowieso een goed beeld van het soort boek (avontuurlijk en een beetje gek!).
‘Ik gheb ghoeie (…) nog beter opletten. (blz. 95 t/m 100)
In het fragment gaan Goos en Dummie bobsleeën met Piebe, het nichtje van Sayenne. Bobsleeën in Jamaica is inderdaad net zo gek als het klinkt, maar natuurlijk heeft dat te maken met het bobsleeteam dat in 1988 meedeed aan de Olympische Winterspelen.
Daar is trouwens zelfs een film van gemaakt: Cool Runnings. Het is een ontzettend grappige film (wel oud), waardoor kinderen meteen een heel goed beeld van het eiland krijgen! Tropische stranden, de vibe van Jamaica… ook al wordt het mooi beschreven door Tosca Menten; beeld zegt vaak meer dan woorden! Door het kijken van de film, zal het boek waarschijnlijk nog meer gaan leven! Je kunt hier de trailer bekijken (wel in het Engels):
Reggae / muziek
Wat ook onlosmakelijk met Jamaica verbonden is, is reggae. Die muziek komt dan ook direct aan het begin van het boek al ter sprake:
‘Ja. En het is geen rekkie, Dummie, het is reggae,’ zei Sayenne. ‘Dat is muziek. […] De muziek klonk swingend en rustig tegelijk en Goos begon vanzelf mee te neuriën. (blz. 30)
Maar als je de muziek niet kent, kun je je daar natuurlijk toch weinig bij voorstellen! (Laat staan dat kinderen weten hoe je het woord uitspreekt!)
Het Klokhuis maakte een hele aflevering over reggae, waarin – net als in dit boek – ook het slavernijverleden van Jamaica ter sprake komt. Ook dit is dus een heel mooi filmpje om te combineren met je boekpromotie!
Piraten / schatzoeken
In het volgende fragment vertelt de meester van Goos en Dummie over de piraten op Jamaica:
‘Op Jamaica was (…) op een strand.’ (blz. 39 t/m 40)
Net als Dummie en Goos zal de klas heel enthousiast op deze tekst reageren: schatzoeken op Jamaica!! Dat willen ze vast allemaal wel. Ook meteen een mooie boekpromotie dus, want nu kun je vertellen dat Dummie en Goos dat ook van plan zijn in dit boek.
Vriendschap
Goos worstelt in dit boek een aantal keer flink met zijn gevoelens. Dummie is zijn beste vriend, maar soms twijfelt hij of hij wel zo’n goede vriend is voor Dummie. Lees onderstaand fragment maar eens voor. Mag je ergens van genieten als je beste vriend er niet van geniet? Wat vinden de kinderen?
Goos knikte en (…) naar de zee. (blz. 110/111)
Veel later in het boek zit nog een heel interessant hoofdstuk (15) over vriendschap. Dummie heeft iets gestolen en Goos is daar erg boos over. Ze krijgen flinke ruzie!
Je kunt de tekst eigenlijk niet gebruiken als je het boek niet in zijn geheel voorleest aan de klas (het verraadt teveel over het verhaal en de context is natuurlijk erg belangrijk), maar als je het boek voorleest, is dit zeker een fragment om even over door te praten.
Nu moeten die ringen terug. (…) rende naar huis. (blz. 221 t/m 223)
Uitgeverij Van Goor, 2018
