Samen met haar vader, moeder en jongere zusje verhuist de twaalfjarige Monica van Chili naar België, waar ze geboren is. Monica vindt dat allesbehalve leuk. Ze mist het vertrouwde leven in Chili en kan zich moeilijk aanpassen aan de nieuwe situatie. Gelukkig is het maar voor een jaar, houdt het meisje zich moedig voor – tot haar zieke grootmoeder beter is. Maar die lijkt niet te genezen en wil ook helemaal niets horen over het land waar haar kleindochter opgegroeid is. Tot Monica de wonderlijkste verhalen begint te vertellen. En dan komt er ook een verhaal over België naar boven…
Recensie
In dit gevoelige verhaal vertelt Karen Curé prachtig over de heimwee van Monica na haar verhuizing naar België. Monica mist alles aan Chili: haar vriendin, het eten, haar huis, de omgeving… Het is allemaal de schuld van haar grootmoeder – daardoor zijn ze immers terug naar België verhuisd! Tijdens de wekelijkse bezoekjes in het ziekenhuis merkt Monica echter dat ook oma boos is. Ze wil niets over Monica’s leven in Chili horen. Dit intrigeert – wat is er aan de hand? Wat is er gebeurd dat oma zo stug is?
Het verhaal is heel mooi opgebouwd en verschillende elementen worden prachtig met elkaar verweven. De sprookjesachtige verhalen over Chili zorgen voor een verbinding tussen Monica en haar oma, maar langzaam wordt duidelijk dat die verbinding er al was. Mooi is ook hoe duidelijk wordt dat heimwee zorgt voor gekleurde herinneringen en niet heel anders is dan een rouwproces. Karen Curé weet dit zo goed te omschrijven, dat het je geen enkele moeite zal kosten om je in Monica te verplaatsen. Gelukkig eindigt het verhaal hoopgevend:
Ze heeft het gevoel dat de lucht in België iets lichter weegt (blz. 104)
Nederlandse kinderen zullen misschien wel even moeten wennen aan het Vlaamse taalgebruik in dit boek, maar zullen waarschijnlijk ook betoverd worden door de mooie zinnen en natuurlijk de prachtige verhalen over Chili.
Lestips
Om het boek te promoten, kun je prima het eerste (korte) hoofdstuk voorlezen:
Monica opent haar (…) hemel is leeg. (blz. 5 t/m 7)
Chili
Door het hele boek staan kleine stukjes informatie over Chili. Zo lees je dat kinderen er in uniform naar school gaan en over diverse eetgewoonten. Maar het meest opvallend zijn de verhalen die in Chili verteld worden. Ze gaan o.a. over een vrouw die nooit sterft, een wonderlijke walvis en een zeeslang. In het boek zijn de verhalen cursief gedrukt, waardoor ze gemakkelijk terug te vinden zijn.
Interessant is ook een stukje waarin Monica vertelt over haar leven in Chili aan de klas. Bij Chili denk je waarschijnlijk aan een zonnig land (want: Zuid-Amerika), maar dat blijkt helemaal niet zo te zijn: het regent er juist ontzettend veel. Vraag de klas eens hoe dat zou kunnen komen. Welke klimaten zijn er eigenlijk in Zuid-Amerika?
Vandaag wordt een (…) wat ze vertelt. (blz. 89/90)
België
Doordat de auteur zelf Vlaams is, is het logisch dat het verhaal zich in België afspeelt en niet in Nederland. Het leven in België is niet veel anders dan het leven in Nederland. Het is echter wel heel anders dan in Chili! Dit blijkt wel uit de brief die Monica stuurt naar haar beste vriendin Luna Paz. Het is best grappig om België (of Nederland) door de ogen van een buitenlander te zien. Dingen die voor ons heel vanzelfsprekend zijn, zijn dan voor anderen niet. Tevens een interessante les!
Querida Luna Paz: (…) vele zoentjes, Monica (blz. 20 t/m 22)
Uitgeverij Clavis, 2010
Series: Clavis levensecht | Onderwerpen: 2010, Afscheid, België, Benelux, Chili, Grootouders, Heimwee, Verhalen, Verhuizen, Vlaams, Zuid-Amerika